پس از اندوه‌هایمان همچون بهار زنده خواهیم شد، گویی‌که انگار هرگز مزه‌ی تلخی را نچشیده‌ایم...🤍..


. .

•
میخوام از زبون جبران خلیل جبران بهت بگم:
اینک تاریکی مرا در آغوش گرفت و اندوه بر من غلبه یافت
در هوا لبخند بزن تا زنده شوم
چقدر عشق بزرگ است و من چقدر کوچک هستم🫀

♡

از میان خوشبختی‌های در دسترس،
فقط تو مانده‌ای و فقط تو را می‌توان دوست داشت
و به دوست داشتنِ تو فقط می‌توان امید داشت.
با تو می‌توان حرف زد و قهوه نوشید و کتاب خواند و قدم زد و فراموش کرد حسرت دیروز و اندوه فردا را
از میان تمام خوشبختی‌های در دسترس، از تو نمی‌توان ساده عبور کرد.
از تو، از صدای تو، چشم‌های تو، لبخندهای تو 🤍

. .

•
برای جا دادن این همه اندوه
نیازمند قلب‌های بزرگتری بودیم🫀

♡

خدایا تمام اندوهمان را با احوالی زیبا جایگزین کن....️

نفس بکش؛
عمیق، آرام، شادمان،
بگو غم رد شود؛
که قلبت آرامگاه اندوه نیست.
-نزار قبانی.

حرف زدن هیچ‌گاه باری از قلبم نمی‌کاهد؛ تنها سکوت جهان درونم را بر هم می‌زند و غم‌های خفته‌ام را بیدار می‌کند. اندوه من شخصی‌تر از آن است که کسی بتواند آن را از من بگیرد.

. .

در اندوه خویش آرام بنظر میرسید در حالی که قلبش از جنگ‌های بی‌پایان خسته بود:)

‏اللهم إن کثرت ذنوبی فاغفرها ، وإن ظهرت عیوبی فاسترها ، وإن زادت همومی فإزلها

خدایا اگر گناهانم زیاد شد آنها را ببخش و اگر عیب هایم ظاهر شد آنها را بپوشان و اگر غم و اندوهم زیاد شد برطرفش کن 🤍

صادق هدایت:
‏اندوه که از حد بگذرد جایش را می‌دهد به یک بی‌اعتنایی مزمن.