ولی کسی که میدونه داغونی و رهات میکنه
هیچکست نیست...
تاکید میکنم، هیچکس!


. .

واسه هیچ کس، تاکید می‌کنم هیچ کس، خودتونو به آب و آتیش نزنید. هرکجا دیدید اون آدم ازتون چیزی می‌خواد یا تقاضای کاری رو داره که برای شما خط قرمز محسوب میشه، بکشید کنار. حتی اگه به قیمت از دست دادن اون آدم براتون تموم بشه. چون آدمی که شمارو دوست داشته باشه و براش مهم باشید، هیچوقت با پا نمیاد روی چیزایی که حساسید و هیچ وقت، با هیچ حرکتی شمارو آزار نمیده. دیر فهمیدن این موضوع هیچ نتیجه‌ای به جز عذاب
وجدان و درگیری با خودتون نداره.

خودتو واسه هیچ آدمی،
تاکید میکنم «هیچ آدمی» تغییر نده!
آدما دیر یا زود راهشونو میگیرن و میرن اونوقت تو میمونی و غریبه ای که دیگه حتی نمیشناسیش؟
و این بدترین نوع تنهاییه
....

یه جمله میگم از من به یادگار داشته باش:
هیچکس ارزش اینو نداره که بخوای بخاطرش از کارِت ، ورزشت ، دَرست ، خوابت ، آرامشت ، هدفت بزنی.
تاکید میکنم هیچکس

Let us know how forgetful you are before promising

‏کاش قبل قول دادناتون تاکید کنید چقد فراموشکارین :)
▵⚉⁻ᴱⁿᵈᵖᵃʳᵗ

به کسی نگی ها
(وی به کسی میگوید و تاکید میکند که او هم به کسی نگوید)

میگن تا چیزی و از دست ندی قدرشو نمیدونی
زمانی که داریش و قدر نمیدونی یادت باشه یه روز میشه طاقتش تموم میشه و برای همیشه میره
تاکید میکنم "برای همیشه"

وقتى تصميم مى گيرى يك احساس
بنام ازدواج را به سرانجام برسانى
اولين حركت مفيد اين است كه از خودت بپرسى
آيا واقعا باور دارى كه تا سنين پيرى از سخن گفتن با اين شخص لذت خواهى برد

تاکید میکنم«سخـن گفتن »
نه هـمخوابگـى
تمامى مسائل ديگر در ازدواج،موقت و گذرا است
تا زمانى كه دو نفر حـرفى براى گفتن
و گوشى براى شنيدن دارند
مى شود به عمر ارتباطشان اميـد داشت.

فریدریش_نیچه

از زمان‌های خیلی قدیم گفته‌اند که صبر یکی از فضیلت‌های اخلاقی است. شاید یکی از چیزهایی که باعث آزارتان می‌شود همین است که همیشه گفته‌اند باید صبر داشته باشید.
ایجاد صبر سه مولفه اصلی دارد:
۱) پذیرش آنچه که در زمان حال وجود دارد.
۲) درک اینکه همه چیز تغییر می‌کند.
۳) تصور نکنید شما تنها و جدا از دیگران هستید.

صبر شاید به نظر چندان جذاب نرسد ولی برای سلامت و کارایی شما ضروری است. و تصور نکنید که فقط افرادی مثل حضرت ایوب و دالای‌لاما از پس آن برمی‌آیند. علوم روانشناسی جدید بر آن تاکید دارند و وقتی منتظر اتفاق بعدی در زندگی‌تان هستید، تنها کاری است که باید انجام دهید.

بی‌صبری و بی‌حوصلگی شما را نه تنها از مقاصد خوبتان بلکه از افراد مهم زندگی‌تان دور می‌کند.
وقتی در خانه یا هر جای دیگری دچار خشم و کلافگی می‌شوید، دلیل آن این است که از این سه مولفه که در بالا اشاره کردیم دور شده‌اید.
در زیر توصیه‌ها و پیشنهادهایی آورده‌ایم که کمکتان می‌کند به صبر از دیدی فراتر از فقط منفعل بودن و انتظار کشیدن نگاه کنید

۱. از خودتان سوال کنید: آیا خشمتان در مقابل فردی دیگر حس خوبی به شما می‌دهد؟
آیا این خشم باعث می‌شود کنترل بهتری روی اوضاع پیدا کنید؟ آیا قدرت فکر کردنتان را تقویت می‌کند یا مسدود؟ لبریز شدن صبر و در رفتن از کوره چه تاثیرات منفی بر خودتان و دیگران خواهد داشت؟ اینکار چه هزینه‌های زیادی برایتان در آینده به دنبال دارد؟

۲. از خودتان سوال کنید: از این از کوره در رفتن چه درسی می‌گیرید؟
این واکنش‌ها چطور می‌تواند شما را درمورد مرزهای ظرفیت صبرتان آگاه کند؟ لازم نیست دردی که ممکن است اینکار برایتان به همراه داشته باشد را دوست داشته باشید ولی آیا اصلاً دوست دارید بخاطر این فرصت برای تقویت صبر و ظرفیت سلامتتان قدردان باشید؟

۳. برای خودتان هدف قرار دهید که در جمع از واکنش‌های احساسی و لحظه‌ای خودداری کنید.
خودتان را به تمرین کردن صبر متعهد کنید.

۴. سنگر بگیرید.
سعی کنید خودتان را در موقعیت‌هایی که لازم است درمقابل میل به واکنش‌های احساسی در زمان خستگی و کلافگی مقاومت کنید، قرار ندهید. تمرینات صبر را برای زمان‌هایی نگه دارید که احتمال لبریز شدن صبرتان کمتر است.
تمام سعی تان را بکنید برای جلوگیری از هر تنش و دعوا محیط را ترک کنید و اگر امکانش نیست نفس های عمیق بکشید.
کم کم بعد از مدتی تمرین یاد میگیرید در موقعیت های عصبی به خودتان مسلط شوید

حالا که پَر کشیده دلم در هوای تو
باید کمی غزل بنویسم برای تو

این جا کنارِ سفره ی دل... پای حرف هام
مثلِ همیشه باز چه خالیست جای تو

بگْذار تا خیالِ تو باشد کنارِ من
بگْذار تا قدم بزنم پا به پای تو

پیچیده چون طنینِ خوشِ نغمه ی "بَنان"
در کوهسارِ خاطره هایم صدای تو

انگار دستِ گرمِ خدا با اشاره ای
انداخت حبّه قلبِ مرا توی چای تو

باید سراغِ سوز تو از مولوی گرفت
پیچیده در تمامِ نیستان نوای تو

تو بی نظیر هستی و تاکید می کنم:
"چیزی که یافت می نشود" هست تای تو

حالا که رفته ای و دلم داغدارِ توست
بگْذار تا ابد بنِشینم به پای تو

" محمد عابدینی"

.