دروغ گفتن هیچ جوره قابل قبول نیست بجز به مامان، بذار فکر کنه غذا خوبه، هوا خوبه، حالت خوبه، کلا همه چی رو به راهه و مشکلی نداری...

دل است دیگر...
گاهی چنان از زمین و زمان میگیرد
که هیچ جوره باز نمیشود که نمیشود..


•❥•♡ ♡•❥•

وقتی میفهمی با همه همینجوره و کل اون ذوق هایی که کردی الکی بوده<<<<<<<

من بلد نیستم قهر کنم؛ ولی اگه قهر کنم واقعا میرم و دیگه‌ام برنمی‌گردم، میرم برای همیشه و پشت سرمم نگاه نمی‌کنم، چون اون‌قدری اهمیت و فرصت دادم، اون‌قدری خوب بودم، اون‌قدری عیب‌های آدمی که دوستش داشتمو نادیده گرفتم، که از این نظر هیچ عذاب وجدانی ندارم، من میرم ولی مطمئنم اون آدم میمونه با یه تصویر غیر قابل دسترس از آدمی که همه جوره هواشو داشته.


. .

از آدمایی که حس کافی نبودن توی تو ایجاد می‌کنن دوری کن، فاصله بگیر. تو کافی هستی، دوست‌داشتنی هستی، حتی با تمام نقصات، تلاشای بی‌نتیجت و احساساتی که داری. تو با اشتباهاتت قشنگی، با تجربه‌هات ارزشمندی و با نابلدبودنت خواستنی‌ای. تو زیبایی، ظاهرت، صدات، افکارت، رفتارت، هدفات، آرزوهات، تلاش‌هات، سبک زندگیت و هر چیزی که به تو مربوط میشه زیباست. هیچ وقت برای کسی که زیباییاتو نمیبینه یا نادیدش می‌گیره تغییر نکن، اون آدم مناسب تو نیست، حذفش کن و منتظر فرد مناسبت، همونی که همه جوره قدرتو می‌دونه و می‌خوادت بمون.

موندن و ساختن رو بلد باشید.ادم ها همیشه نمیتونن اون چیزی که شما میخواید باشن،گاهی وقتا درد داری،پر از خشمی ،ناراحتی،و دلت درک شدن میخواد،تو این شرایط یاد بگیرید جایگاه ادمارو زود به کسی نبخشید،درمان باشید برای درد شخصی که همه جوره پاتون موند و سعی کرد درکتون کنه.

من همیشه همه جوره مراقب و حامی اون
دو سه نفر اول زندگیمم، انقد باهاشون
حرف میزنم تا هر روز بهتر و بهتر شن،
حامی فقط کسی نیست ک کنارتونه و نیاز
هاتونو برآورده میکنه، حامی کسیه ک تلاش
میکنه شما بهترین ورژن خودتونو داشته
باشید و همه جوره باهاتون تو مسیر
پیشرفت قدم برمیداره، هرجایی ناامید
شدی و غمگین شدی دوباره بلندت کنه
و علاوه بر تموم این ها، کنارش احساس
امنیت خیلی خیلی بالایی داشته باشید.

تو یه رمانی یه جمله ی خوندم که عمیقا بهش معتقدم می‌گفت:
«هر سری که تو میبخشیش، اون یه ذره بیشتر عاشقت می‌شه، ولی تو دست از دوست داشتنش برمی‌داری؛ می‌رسه تا روزی که اون عاشق‌ترینه و تو هیچ حسی نسبت بهش نداری.»
اینو فقط اونایی می‌فهمنن که همه جوره پای دوست داشتنشون موندن.

دوستت دارم چون باعث شدی خودمو دوست داشته باشم؛"
دوستت دارم چون باعث شدی قشنگی های زندگی رو ببینم؛"
دوستت دارم چون امید شدی وقتی زانوهام زخمی، قلبم شکسته و روحم خسته بود؛"
دوستت دارم چون همه جوره و توی هر شرایط زیبایی. هم ذهنت، هم چهره و استایلت، هم طرز فکرت و هم رفتار و حرف زدنت؛"
دوستت دارم چون از پشت دیوارای بلند ضد اجتماعی که برای خودم ساخته بودم و صدام به هیچ کس نمی‌رسید منو پیدا کردی و بغلم کردی؛"
دوستت دارم چون باعث می‌شی کامل باشم. چون حس خوبی ازت می‌گیرم؛"
دوستت دارم چون باعث پیشرفتمی. چون نور زندگیمی؛"


.️🪽

تو یه رمانی یه جمله ای خوندم که عمیقا بهش معتقدم، میگفت:
هر سری که تو می بخشیش
اون یه ذره بیشتر عاشقت میشه،
ولی تو دست از دوست داشتنش برمیداری !
میرسه تا روزی که اون عاشق ترینه و تو هیچ حسی نسبت بهش نداری!
اینو فقط اونایی میفهمنن که همه جوره پای دوست داشتنشون موندن...

. .