ازم میپرسن خودت رو ده سال دیگه کجا
میبینی؟ حقیقتا نمیدونم، چون ی سال
پیش خودم رو اینجا نمیدیدم!

دیزنی راجب داستان اصلی پینوکیو دروغ گفته و حقیقت اصلی رو پنهان کرده پینوکیو داستان اصلیش خیلی وحشتانک و تلخه .🫣 مشاهده تئوری

ولی اون لحظه‌ای که حقیقت مثل پتک می‌خوره تو صورتت<<<<<<

و من هربار بعد از شنیدن “خبر مرگ کسی” از خودم می‌پرسم
‏که ما چطور از دونستن این حقیقت که “آدم‌ها می‌میرن” دیوونه نمی‌شیم؟

چارلز بوکفسکی یجا میگه؛
ما برای ادامه دادن
هیچکسی را نداریم جز خودمان...
با گذشت زمان یه روز میفهمی تو دنیای واقعی ۹۰درصد آدمای اطرافتون از خوشحالی و موفقیتتون خوشحال نمیشن...
یاد میگیری چطور تنهایی ادامه بدی...
با وجود تمام کارایی که براشون کردی، یه روزی میرسه که بیشترشون ناامیدت میکنن
در نهایت همه ما هم روزی به این حقیقت میرسیم که نمی‌تونیم به هیچ‌کس جز خودمون تکیه کنیم...
شاید غم انگیز باشه، ولی همه یه روز با تمام وجود این واقعیت رو درک میکنن که" هیچ چیز "از "هیچ کس" بعید نیست...

در ظاهر می‌خندم، گاهی گریه می‌کنم، گاهی گله می‌کنم و گاهی امیدوارانه ادامه می‌دهم اما حقیقت این است که خسته‌ام، بیش از اندازه. دلم می‌خواهد به دورترین جای ممکن فرار کنم و از همه‌چیز و همه‌کس دور بمانم.


. .

حقیقتاً آدمایی که اهل دو رویی نیستن، سیاست به خرج نمیدن و خود واقعیشونن رابطه رو قشنگ‌تر میکنن ولی زندگیِ خودشون قشنگ نیست؛ چون همیشه تنها میمونن.

یه حقیقت راجع به زنها تو رابطه وجود داره که میگه، در ابتدا قراره همه چیز عالی پیش بره چونکه اونجوری رفتار میکنه که دوست داره باهاش رفتار کنی، اما بعد یه مدت یجوری رفتار میکنه که تو رفتار میکنی، پس اگه خوب پیش نمیره، شاید نیاز باشه توی آینه خودتو نگاه کنی!

متاسفانه از یه جایی به بعد باید این حقیقت رو بپذیرید که “people can choose” و شما ممکنه حتی انتخاب اول عزیزترین‌هاتون نباشید.

خیابونی که یک‌طرفه شده، حقیقتا دیگه هیچ‌جوری دوطرفه نمی‌شه.