باید کسی باشه.
کسی که با داشتنش،
به نداشتنِ خیلی چیزا فکر نکنی .️(:

. .

‏وسط دعوا و بحث تان ؛
به نبودنش فکر کنید و به روزهایی که نیست ..
دلهره که غالبتان شد ، " داشتنش " را سفت بچسبید که دیگر تکرار نخواهد شد..

.࿐

رفتم بهش گفتم آقا اصلا من سیگارت!
میشه دیگه نمیشه؟
دیدم داره هاج و واج نگاهم میکنه.
گفتم این همه کنت و وینستون و مارلبرو میکشی، من اون بهمن روز مبادا ته جیبت باشم
گفت حالا چرا بهمن روز مبادا ته جیب؟
گفتم آخه نمیدونی که وقتی نسخی و تو بی سیگاری موندی یهو اون بهمن روز مبادا ته جیب یادت میاد چه بهشتیِ داشتنش،
میخوام اون بهشته فقط و فقط سهم من باشه نه هیچ کس دیگه ای!
گفت تو دیوونه ایی، نه تو خیلی دیوونه ایی!
گفتم خب دیوونم که همه حال خوبمو عین سیگاری پیچیدم
گذاشتم ته جیبت دیگه!

هرزه نیست
اگر اجازه داد ببوسیش...
خواست تا بدونی
حس دوست داشتنش قدری قوی بود
که از تمام اعتقاداتش گذشت..‌.

تو یه رمانی یه جمله ی خوندم که عمیقا بهش معتقدم می‌گفت:
«هر سری که تو میبخشیش، اون یه ذره بیشتر عاشقت می‌شه، ولی تو دست از دوست داشتنش برمی‌داری؛ می‌رسه تا روزی که اون عاشق‌ترینه و تو هیچ حسی نسبت بهش نداری.»
اینو فقط اونایی می‌فهمنن که همه جوره پای دوست داشتنشون موندن.

وقتی کسی ابراز دوست داشتن می‌کنه، زخم‌هایی که از نفرات قبلی خوردیم رو سرش خالی نکنیم. اگه دوست داشتنش رو باور نداریم یا نمی‌خوایم، پس بزنیم اما تحقیر نکنیم.

متاسفانه اطرافیانم هیچ‌وقت متوجه نشدن که وقتی بابت رفتارشون ازشون توضیح می‌خوام بخاطر دوست داشتنشونه، بخاطر این‌که می‌خوام نگهشون دارم وگرنه که گوربابای هرکی هرکاری که کرد.


. .

درمورد روابط انسانی به یه اصل رسیدم که هرچی بیشتر برا نگه داشتنشون تلاش کنی، ازت دورتر میشن…

بعضی‌ها خودشان
دلیل دوست داشتنشان میشوند!
آنهایی که میگویند:
باهم راه برویم
باهم درستش میکنیم
باهم کلا کِیف دارد؛

• صابر ابر

همه ی آدما مسببه آرامش هستند...!
یکی با دوست داشتنش
دیگری با آمدنش
یکی با دست کشیدنش
دیگری با رفتن اش....