این نوشته صادق هدایت یه درس بزرگه برای هممون:
یادم باشد
که تنهاییم را برای خودم نگه دارم،
و بغض های شبانه ام را
برای کسی بازگو نکنم.
تا ترحم دیگران را
با اظهار علاقه اشتباه نگیرم.
یاد من باشد
که فقط برای سایهام بنویسم..
پست ها و اس ام اس های مربوط به کلمه ی سایه
عزیزان علاقه مند جهت ارسال جملات خود میتوانند با تلفن همراه به سایت ما وارد شوند تا پس از ثبت نام و ایجاد پروفایل قابلیت ارسال جمله برایشان فعال گردد،
شما میتوانید دوستان جدید در «کپی پیست کن» بیابید :)
که رشک برد فرشته از پاکی ما
که بگریزد دیو ز بیباکی ما
آنوقت میتوانستیم
به این موضوع و موضوعات دیگر
اینقدر بلندبلند بخندیم
تا همسایههامان از خواب بیدار شوند...
حسین پناهی
اشعارکوتاه.
. .
پسر همسایهمون ۱۸ سالشه ماهی۷۰میلیون تومن درآمد داره..
ازش پرسیدم تو این شرایط اقتصادی و با این سن وضعت چطور اینقد خوب شده ببین تو چت چی گفته؟
مامان بزرگم حرف قشنگی میزنه :
هوا که خنک میشه
درختهایی که سایه مینداختن
فراموش میشن
نمیدونم متوجه فرقش هستید یا نه. ولی نه خوابم میاد نه خسته ام.
فرسودهام. روز های تکراری منو میفرسایه. اصلا زندگی تکراری و فرسایشیه.
ساعتی دقیقتر از ساعت خدا نیست.
آنقدر دقیق است که در سایهاش همهچیز سر موقعش اتفاق میافتد.
نه یک ثانیه زودتر، نه یک ثانیه دیرتر.....
. .
همه آدما توقع دارن همیشه خوب باشی بگی بخندی و کنارشون باشی، ولی درک اینو ندارن که یه موقع هایی میشه که حتی از سایه خودت رو دیوارم متنفر میشی و فقط نیاز داری تنها باشی با هیچکس حرف نزنی و جواب هیچکسم ندی، هیچکس نمیفهمه شاید مشکلی تو زندگیت داری که گاهی وقتا ناراحتی، حوصله نداری و سردی، فقط فکر خودشونن که چجوری از تنهایی دربیان وقتیم که تایم ناراحت بودنت طولانی شه میگن اره یکی بهتر پیدا شده یا داره بیخودی ناله میکنه به نظر من خیلی خوب میشد که ادما ندونسته حرفی رو نزنن، زود قضاوت نکنن و بفهمن ما خودمونو نمیگیریم در اصل ما تو خودمون میریم.
میدونی چی الان خیلی خیلی داره اذیتم میکنه؟ اینه که این مرد تو سریال همش نگران بود همسایه طبقه بالا تنها تو خونه بمیره و در آخر سر خودش اومد و این بزرگترین ترس من تو زندگیه. تصور حجم تنهایی و غم این آدم برام خیلی سخته.
اون قسمت از زندگیت ک سایه یه زن افتاده، زیبا و رنگی و گل به توان ابدیته🤌🏻
اونجا که مجتبی کاشانی میگه:
یک روز رسد غمی به اندازهی کوه
یک روز رسد نشاط اندازهی دشت
افسانهی زندگی همین است عزیز
در سایهی کوه باید از دشت گذشت!