تو حسرتِ پنهان شده در
خنده‌ وُ در زاریِ من 🤍

از میان خوشبختی‌های در دسترس،
فقط تو مانده‌ای و فقط تو را می‌توان دوست داشت
و به دوست داشتنِ تو فقط می‌توان امید داشت.
با تو می‌توان حرف زد و قهوه نوشید و کتاب خواند و قدم زد و فراموش کرد حسرت دیروز و اندوه فردا را
از میان تمام خوشبختی‌های در دسترس، از تو نمی‌توان ساده عبور کرد.
از تو، از صدای تو، چشم‌های تو، لبخندهای تو 🤍

. .

•
حسرت واقعی اونجاست که فروغی بسطامی در وصفش میگه:
‏« به بوسه‌ای ز دهان تو آرزومندم »🫀

「♡」

ولی اینو یادتون بمونه که آدما هیچ‌وقت از بین نمیرن! اونا تبدیل میشن به یه سری حس مثل خشم، تنفر، دل زدگی، دل مردگی، حسرت یا شایدم بغض.


. .

ولی حسرتش به دلم موند یبار وقتی ذوقشو دارم بشه ..

انقدر حرص حرف و حدیث‌هایی که پشت سرتون می‌زنند رو نخورید
به‌ قولِ جناب مولانا:

« او همه عیب تو گیرد تا بپوشد عیب خود »

•
بزرگترین حسرت ما آدما
فرصتای از دست رفتمونه :(

♡

و حتی
آنکه گمان میکنی
امن ترین پناهگاه را
در قلبش داری
چنان آن پناه را
بر سرت آوار میکند
که تا مدت ها قلبت
در گیجی و سرگردانی
به سر میبرد.

«هرنوع تعاملی با دیگری که وقتی آن را برای پارتنر یا همسرت تعریف می‌کنی، باعث ناراحتی‌اش می‌شود، نوعی خیانت است.»
- دکتر روح الله صدیق.

ولی من دلم میخواست بیام تو کنسرتتون و باخودتون فریاد بزنم
‏" به من بگو بی وفا، حالا یار که هستی؟!" ولی حسرتشو رو دلمون گذاشتین و رفتین اقای اصلانی :)))))))) .