من‌همان‌گلِ‌آفتابگردانِ‌یخ‌زده‌ام،
درسرمایِ‌آفتاب...!

#زهرا_سعادتی

شاید #تُ نخواهی من باشم
من اما بدون #تُ نمی توانم!
حالا #تُ بگذار پای ضعف دلم
و فقدان آخرین دنده ی چپ زنانه ام...



#ناهید_سعادتیان

. .

. کپشن‌خاص .

اشتباه از من بود ...
هرگز فکر نکرده بودم به اینکه اگر توانسته، قبلی ها را فراموش کند و دوباره دل ببازد، چرا مرا نتواند؟
اشتباه از من بود که باور کرده بودمش وقتی که خوانده بود در گوشم:
"تو با همه فرق داری"!
اشتباه از من بود اینجا...!

#ناهید_سعادتیان

شاید نفسم
دلیل زنده بودنم باشه
اما بی شک
تو
تنها دلیل همین نفسی....

(بهاره سعادتی)

اگرچه شک عجیبی به «داشتن» دارم
سعادتی‌ست تو را داشتن که من دارم!

(غلامرضا طریقی)

سعادتی ست تو را داشتن،
که من دارم!

آدمایی که جای حرف زدن می نویسن، خطرناکن! درست مثل همون مصدومایی که خونریزی داخلی دارن و ناغافل خط ممتد، سوت می کشه رو مانیتور زندگیشون ... بی درد و بی علامت!

آدمایی که می نویسن مدت مدیدی توو سکوت بودن، توو انزوای دسته جمعی، از همونایی که مثل همون کلانتر کارتونی دوران بچگی مون،هیچکس نمی فهمه چی میگذره توو قلب طلایی یی که پشت ستاره ی حلبی چهره شون پنهون کردن...

آدمایی که می نویسن ، اونقدر می نویسن تا یه روز جوهر احساس شون خشک بشه و بعد خودشون می شن نقش اول قصه های ناتموم بقیه... درست مثل مجنون که اونقدر "مشق نام لیلا " کرد که بالاخره مرد! آره؛ مرد!
آدمایی که جای حرف زدن می نویسن، آلارم نمی دن؛ سوپاپ اطمینان هم ندارن.. فقط یهو می ریزن...کاملا یهو!

#ناهید_سعادتیان

من اگه جای عطا سعادتی بودم 1 جمــــله ‏ رو به اون بچه های الاف سرکوچه که چه عرض کنم به اون بچه های الاف در خونم معرفی می کردم تا از سرشون راحت بشم...
هم اونا فایده میبردن و هم دیگه خودم راحتتر تو آیفن با زنم حرف میزدم، تازه دیگه چون مزاحمی هم نبود حتی آهنگ شیرین بشکسته رو هم با خیال راحت تو آیفن براش میخوندم؟!.
‏(:

اونی کـ ﮧ لــیاقَــت {من} و نداره خُـب نداره دیگـ ﮧ !!!

چیکا کنم ؟؟؟

غُـصـ ﮧ کم سعادتی مردُمم {من} بخورم ؟!؟