که من بیشتر و طولانی‌تر از همه، تو را باور کرده‌ام

.࿐

چیزی قشنگ تر ازاین نیست که بعد از یه دلمردگی طولانی یک‌ نور امید سرتاسر وجودت رو بگیره ..

تو مثل خانواده ی منی.
هرچقدرم بینمون دلخوری و ناراحتی باشه یا که قهرمون طولانی بشه از حسی که بهت دارم چیزی کم نمیشم. و اینم میدونم هرچقدر بگذره دنیا بالا و پایین شه هیچ کس نمیاد که بتونه اون حسی که تو، توی وجودم زنده کردی رو به جوش بیاره. من تا انتها درگیر توام و تمام سختیاشو با رضایت به جون میخرم تو فقط دلگیر نباش، که بی تو من، من نیسم؛ یه قلب تو خالی ام.


. .

من نمیتونم بگم این رفت یکی دیگه میاد جاش، چون من انقدر فیلتر واسه ارتباط گرفتن دارم که هرکی حذف میشه سال ها طول میکشه جاش پر شه.

از قول نزار قبانی اینو میگم که:

‏«لیس کل شیء فی القلب یقال، لذلک خلق الله التنهیدة، الدموع، النوم الطویل، الإبتسامة الباردة، ورجفة الیدین.»

هر آن‌چه در قلب می‌گذرد را نمی‌توان گفت، برای همین خدا آه، اشک، خواب طولانی، لبخند سرد و لرزش دستان را خلق کرد.

. .

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی. عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی. خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی. می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی!
فارغ از انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه‌ست، ادامه است...

سید محمد مرکبیان-آغوشی برای یک سفر طولانی


. .

احمق من واسه تو آدمیم که در طولِ زندگیم واسه خودم هم نبودم باز قدرمو نمیخوای بدونی ؟ :(

یارو نوشته بود:"وقتی یه مدت طولانی نادیده گرفته میشید و جدا میوفتین، بعد از یه مدت شما خودتون جمع‌ها و آدمارو ترک میکنید می‌کنید که حتی اگر دیگران سعی کنن همراه شما بشن یا شما رو جزئی از خودشون بدونن."
‏خواستم بگم که...................

از خواب خسته ام؛
به چیزی بیشتر از خواب نیاز دارم.
چیزی شبیه به بی‌هوشی،
برای زمان طولانی...

دلم میخواد دیگه ناراحت نباشم ولی انقد طولانی ناراحت بودم که یادم نمیاد قبل ناراحت بودنه چه شکلی بودم و همه زندگیمو دور ناراحتیه ساختم و حتی نمیدونم بدون غصه‌هام کیم یا اصلا وجود دارم یا نه.