همه میتونن وقتی که حالت خوبه کنارت باشن،
همه میتونن وقتی که به نوک اون قله بزرگه رسیدی
کنارت نفس بکشن،
ولی تو همیشه سعی کن کنار اون کسی باشی که
تو هر شرایطی ترکت نمیکنه،
براش اصلا مهم نیست که دارایی یا ندار.
کنارته چون خود واقعیت براش مهمه.
حتی اگه پاش بیفته حاضره بخاطرت با کل دنیا بجنگه..
متوجهین که چی میگم؟
-محمدمهدی‌عظیمی


. .

‌
بهترین ساعت های مطالعه دلیل علمی :

- 6 تا 10 : درس تخصصی
چون منطق و حافظه قوی ترین وضعه.
- 10 تا 12 : درسی که ازش می‌ترسی
چون مغز تو پر انرژی ترین حالته.
- 12 تا 15 : یه چرت کوچیک و درس سبک
چون انرژی مغز افت کرده و نیاز به شارژه.
- 15 تا 18 : اون درسی که حس می‌کنی سخته
چون مغز تو قله دوم انرژیشه.
- 18 تا 21 : درسی که دوسش داری
چون یواش یواش انرژی مغز تحلیل می‌ره.
- 21 تا 24 : درسی که کم فشاره مرور درسا
چون مغز داده های روزو طبقه بندی می‌کنه .

. .

شبیه کوهی سخت و محکم ، استوار و پا برجا ، می ایستم ، در سخت ترین شرایط و سردترین شب ها و روزها ، دوام می آورم ، نمی شکنم ، نمی لرزم ، نمی ریزم ... ولی بعد از تمام تاب آوردن ها ، یک روز ، یک جا ، تمام خشم های ته گرفته و دغدغه های سرریز شده را از قله ی طاقتم بیرون می ریزم ، تمام سکوت های بیات شده ام را فریاد می کنم و چه منظره ی هولناکی ست فوران آتشفشانی که به خاموشیِ مداومش ایمان داشتند ... ولی آرام که گرفتم ؛ گدازه های خشم و ناامیدی ام ، زیباترین تندیس ها را ساخته اند و من باشکوه تر از همیشه ، ایستاده ام .
ایرادی ندارد اگر گاهی فرو بریزی و ناامید باشی ... که گاهی ناامیدی و ابراز درد ، بهترین تسکین است و بهترین شیوه برای دفع ضعف ها ، و رسیدن به نقطه ی تداوم و استحکامِ بیشتر ...
شاید اگر آتشفشان ها نبودند و اگر روزنه ای برای برون ریزیِ داغِ زمین نبود ؛ تمام کوه های جهان، فرو می ریختند ، تمام دریاها خشک می شدند و تمام اقیانوس ها می مردند . . .

#نرگس_صرافیان_طوفان . .

•
‏بعد یک شکست یا میری ته دره یا نوک قله .

「♡」

•
‏فرق زیادی هست بین کسی که نوک قله به دنیا اومده با کسی که خودش به نوک قله رسیده

هیچوقت قرار نیست کوه کج بشه تا به قله‌اش صعود کنی، قرار نیست از آسمون طلا بباره، قرار نیست یه شبه بشی مدیرعامل بزرگترین شرکت و... یا هرچیز دیگه قراره از شکست‌هات درس بگیری و بلند شی تا برسی به خواسته دلت!

#دکتر_هلاکویی

An arrogant person is like a man standing on the peak of a mountain, seeing people down there too tiny, not knowing that people are already seeing him tiny!

انسان مغرور همانند شخصی است که بر قله کوهی ایستاده و همگان را کوچک می‌پندارد و غافل از اینکه مردم از پایین قله او را کوچک می‌بینند.

. ⃟.

برای بوسیدنت
بر سر پنجه بلند می شوم
برای رسیدن به هر قله ی آرزو
باید صعود کرد


. .

از چشم که بیفته دیگه عقله که دستور میده...

. همه ے مردم دوست دارند
در اوج و قله ے کوه زندگے کنند
بے آنکه متوجه باشند
خوشبختے واقعے جایےست که
سراشیبے به سمت
بالاے کوه را می پیمایی.