زيباترين انسانهايى كه تا كنون شناخته ام، آنهايى بودند كه شكست خورده بودند
رنج ميكشيدند.

دچار فقدان شده بودند و با اين حال
راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بيرون آمدند.

اين افراد، يك حسى از قدردانى، حساسيت و فهم زندگى داشتند كه آنها را پر از شفقت،ملايمت و توجه عميق و عاشقانه ميكرد.

زيبايى اين افراد، اتفاقى و بى سبب نبود.

" اليزابت كوبلر"

مهم ترين اتفاقاتِ زندگى هم
به وقتش اگر اتفاق نيفتد
مزه اش را از دست ميدهد!
مثلاً همين من "تو" را
درست در همين لحظه
در همين حال
در همين فصل
كنارِ همين روزهاى كسل كننده ام ميخواهم
مى دانى؛
آمدنت
سالها بعد هم اگر برايم رخ دهد،
نه اينكه آن روزها دوستت نداشته باشم ، نه
ولى قبول كن،
انتظار زيادش آدم را خسته ميكند...
من از احساسى كه حيف ميشود اين روز ها حرف ميزنم
از دوست داشتنى كه بايد كنارِ گوش ت زمزمه كنم و كيفى كه از ديدن صورتت وقتى با شنيدنش سرخ ميشود
من نبودنت را هر روز
مثل يك بغض مى خورم و
ميترسم از هضم نبودنت
گلايه اى نيست،
اما بايد بدانى،
اينقدر دست نيافتنى بودنت
دارد مجابم ميكند به دست كشيدن از
دوست داشتنى كه پر است از نداشتنت!

تو نميتونى دست از نفس كشيدن بردارى؛
ميدونى چى ميگم؟
نميتونم دست از دوست داشتنت وردارم...

با اين كه بعضی كارها را نبايد انجام داد
اما...

به لذت اش می ارزد!

مثل سركشيدن ِ پارچ آب

آن هم در چله ی تابستان

و يا فكر كردن به " تو "

وقتی می دانم عشق من،

نيستی

" خدا " شفا ندهد!

وقتی اين روزها

دوست داشتنت نوعی مرض شده است...

هوا را هرچقدر كه نفس بكشي

باز براي كشيدنش بال بال ميزني!

عين تو كه هرچقدر كه باشي

باز بايد باشي.....!!!

روزهاي بدي دارم
اين را از چيزهاي زيادي فهميده‌ام
از اين‌كه اين روزها
آنقدر تنها بوده‌ام
كه دلم به يك سپور گرم شده است
تا دردهايم را جارو بكشد
دردهايي كه بدجور كشيدني شده‌اند
از اينكه چاي هم دلش
براي دو فنجان لب‌سوز مي‌جوشد
و از انگشتانم
كه جوهره‌ي نوشتن يك نامه را ندارند
و از اين گوشي خاموش
كه تا انگشت رويش مي‌گذارم
خاطره‌ي پــچ‌پــچ عاشقانه‌اي
اوضاع روحي‌ام را خراب مي‌كند ..

با اينكه بعضى كار ها را نبايد انجام داد
اما به لذت اش مى ارزد
مثل سر كشيدن پارچِ آب
آن هم در چله ى تابستان و يا
فكر كردن به تو
وقتى مى دانم معشوقه ى من نيستى !

خدا شفا ندهد
وقتى اين روزها
دوست داشتن ات نوعى مرض شده است !