انگار عطار هم یه جایی توی عمرش به یکی زیادی محبت کرده، وقتی به بی‌مورد بودنش پی برده این بیت رو نوشته؛

اگر گِرد کسی بسیار گردی
اگرچه بس عزیزی خوار گردی

𝐍𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐫𝐞𝐠𝐫𝐞𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐤𝐢𝐧𝐝𝐧𝐞𝐬𝐬 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐡𝐨𝐰𝐞𝐝 𝐬𝐨𝐦𝐞𝐛𝐨𝐝𝐲 𝐰𝐡𝐨 𝐝𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐝𝐞𝐬𝐞𝐫𝐯𝐞 𝐢𝐭 𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐝𝐢𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐫𝐨𝐧𝐠 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐢𝐝 𝐭𝐡𝐞𝐦 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐚𝐧𝐝 𝐟𝐨𝐫 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐡𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐩𝐫𝐨𝐮𝐝

هیچ‌ وقت از محبتی که به یه آدم بی‌ لیاقت ابراز کردی پشیمون نباش اون آدم در حقت بدی کرده و تو بهش خوبی کردی و به همین دلیل باید به خودت افتخار کنی.️

Never take someone's act of kindness as their responsibility.

هرگز محبت دیگران رو وظیفه اونا تلقی نکن.

.هفت سین دلت را آنگونه بچین
🤍که نه یک سال، بلکه عمری را
.زیبا به پایان برسانی
🤍سلامتی را بگذار در بالاترین نقطه دلت
.که هیچ چیز برتر از آن نیست

.سعادت را از خدا بخواه
🤍که او با لطف و کرمش به تو خواهد بخشید
.سربلندی را در دلت جای ده
🤍که بزرگت خواهد کرد!
.ساده لبخند بزن و ساده زندگی کن

.سکوت، سرزندگی و صلابت را فراموش نکن
🤍گاهی باید سکوت کرد و انتظار کشید
.سرزنده بود و زندگی کرد
🤍سختی کشید و سنگ بود...
.اما انسانیت را از یاد نبرد...
🤍مهرو محبت رافراموش نکرد
.️ سال نو مبارک.

سکوت،
انتهای محبت به کسی هست که از او خشمی داریم
اما
توان از دست دادنش را نداریم…

از لحاظ روانشناسی ما این وظیفه رو نداریم که:

۱. همه‌ی آدم‌ها رو نجات بدیم یا بهشون کمک کنیم.
۲. کاری کنیم که همه تو هر شرایطی از ما خوششون بیاد.
۳. همه‌ی کارها رو خودمون به دوش بکشیم.
۴. همه رو راضی نگه داریم.
۵. همیشه همه‌چیز رو به تنهایی تو خودمون نگه داریم.
بلکه وظیفه‌ی ما اینه که...
۱. به همه محبت کنیم.
۲. خود واقعیمون باشیم.
۳. بیشتر از بقیه روی خودمون تمرکز کنیم.
۴. عقاید و نظرات خودمون رو داشته باشیم.
۵. گهگاهی یه وقفه به خودمون بدیم و نفس عمیق بکشیم .

از سخت ترین لحظه ها توی رابطه اونجاست که نیاز به توجه و محبت داری اما با یه "اشکالی نداره، باشه خوبه"خالی بهت واکنش نشون میده....

از وقتی که با تموم وجودت اعتماد کردی، تکیه کردی و از همون ادم بزرگترین ضربه رو خوردی،از همونجا به بعد دیگه چیزی واست مهم نمیشه مثل قبل، دیگه اعتماد نمیکنی. دیگه گول هیچ محبتی رو نمیخوری،از همونجا به بعد یه ادم با شخصیت جدی و تنها میشی.که هرکسی رو وارد زندگیش نمیکنه،چون تو تازه ارزش وجود خودتو میفهمی!

حتی خود قاآنی هم به معجزه ی بغل بیشتر از محبت زبونی معتقده که میگه:

"عاشق آن نیست که هر لحظه زند لاف محبت!
مرد آن‌ست که لب بندد و بازو بگشاید"


. .

اونقدری ک محبته من آدمارو ازم رونده
بی محلیم نرونده.