اگه یه کم اشتباهات همدیگه رو تحمل می‌کردیم کمتر احساس تنهایی می‌کردیم :(

.Certified Copy

گمان می‌کردیم عشق
نجا‌تمان خواهد داد
اما زخمی تر از قبل
رهایمان کرد...


. .

اون لحظه‌ای که می‌فهمی تو اونقدرام که فک می‌کردی خاص نیستی، سریع جایگزین میشی، رفتارشون با همه مثل توعه، و جای خالیت حس نمیشه <<<<<<<<<<<<<<<<<

تماشای غریبه‌شدن کسی که فکر می‌کردی آشنای عزیزی میشه، غم‌انگیزه...

روزهایی رو به خاطر بیار که دعا می‌کردی،
برای چیزهایی که الان داری!
پس از ته دلت بگو:
﮼خدایاشکرت.️...

همیشه یک زمان‌هایی تو زندگی همه ما وجود داشته که احساس می‌کردیم به آخر خط رسیدیم. ولی همان آخر خط شده شروع یک من جدید، همان آخر خط شده راهنمای شناختن کسانی که میگفتند همیشه خواهند ماند، حتی هنگام سختی!
اما تا سختی آمد چمدان خود را بستند و رفتند...
گاهی آخر خط بودن چنان بزرگت می‌کند که گویی انگار از نو شروع شده‌ای.

. .

زمان می‌گذره و‌ چیزایی برات عادی میشه که فکر می‌کردی بدون اونا هیچی نیستی .


. .

ماهیان را در دریا آشفته می‌کنید
و پرندگان را در آسمان هراس‌زده،
چنین‌اید در حالی که فانی هستید؟!
ای سخت‌رویان، اگر جاودانه بودید چه می‌کردید؟

- ابوالعلاء معری

. .

اگه زندگی می‌تونه آدمی که هیچوقت فکر از دست دادنش رو نمی‌کردی از زندگیت حذف کنه، می‌تونه جاش رو با کسی که داشتنش رو تو خوابتم نمی‌دیدی پر کنه.

تفنگت را زمین‌ بگذار!
برای ما قسم خوردی!
قسم خوردی ز نام ما، ز حق و احترام ما،
قسم خوردی حفاظ جان ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! سهم ماست آزادی!
که حق ماست شرعا، منطقا، این ظلم را محکوم و این اجبار را، تحقیر را محکوم و این تزویر را محکوم‌ سازیم و... تو هم باید؛
کنار مردمت باشی!
تو باید یار ما، همراه ما، دستان قدرتمند ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! من مردم! چرا من را؟ تو باید ظلم را، ایران‌فروشان را،
تو باید دشمنان خاک ایران را،
تو باید درد را سرکوب می‌کردی! نه من را
من! منی را که؛
هزاران درد و ظلم و بی سرانجامی،
تورم، فقر، غارت، رنج و ناکامی
تمام سهمم از ایران شد و گفتم نه! من مجرم شدم حالا؟!
تفنگت را زمین بگذار،
دفاع از خویش و از حق گر گناه است این زمان، هیهات از این ذلت!
گنهکارم؟ بیا و هم‌گناهم باش
به خونم تشنه‌اند این‌ها،
من ایرانم! پناهم باش...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌