خیلی‌هایمان با یک حرف، به قدر هزار حادثه‌ی مرگبار، زخم برداشته‌ایم و با یک نگاه بی‌ملاحظه‌ی تحقیرکننده، انگار که بلندمان کرده‌اند و از فاصله‌ی چند هزار متری محکم به زمینمان کوبیده‌اند و شکستن که هیچ، خرد شده‌ایم!
ما آدم‌ها تنها گونه‌ی زنده‌ی زمینیم که در نهایت تمدن و حفظ ظاهر انسانی، به وحشیانه‌ترین صورت‌های ممکن، روح و روان و شخصیت همدیگر را دریده‌ایم و نابود کرده‌ایم و جالب اینکه هنوز سرپاییم، باهم دست می‌دهیم و به هم لبخند می‌زنیم و همزیستی ظاهرا مسالمت‌آمیزی هم باهم داریم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

عزیز من هر چه باداباد ما به دوست داشتن همدیگر ادامه میدهیم مگر نه؟

رابطه ی پرایوت رابطه ایه که بدونن تو رابطه اید ولی از اتفاقاتی که تو اون رابطه میوفته کسی خبر نداشته باشه،نه اینکه همدیگرو گردن نگیرید.

اگر کسی از من بپرسه جهنم چیه؟
من میگم فاصله ی بین آدمایی که همدیگرو دوست دارن....

تو یه رابطه هر چیزی میتونه فراموش بشه
بجز اولین باری که همدیگرو می بینید
این خاطره فراموش شدنی نیست.

تو یه رابطه هر چیزی میتونه فراموش بشه
بجز اولین باری که همدیگرو می بینید
این خاطره فراموش شدنی نیست.


بنظر شما دیگه کدوم لحظه هست که نمیشه فراموشش کرد؟

علیرضا روشن میگه

"همدیگر را می‌پوسانند
سیب‌های یک جعبه
آدم‌های این زمین..."

هر آدمی نسخه خودشو داره
اونا رو با نسخه خودتون نپیچید
یه چیزایی هست که از دوست داشتن قشنگتره
اونم فهمیدنه
فهمیدنی که بدون هیچ بند و تبصره ای باشه
بدون هیچ اما و اگر و شایدی
کاش آدما اینقدر غنی بشن
که به جای اینکه هی همدیگر و امتحان کنن
قبل از اینکه دیر بشه
همدیگر و بفهمن ...

بیشتر از این که همدیگرو دوست داشته باشید سعی کنید همدیگرو بلد باشید...


. .

هر آدمی نسخه خودشو داره
اونا رو با نسخه خودتون نپیچید
یه چیزایی هست
که از دوست داشتن هم قشنگتره
اونم فهمیدنه
فهمیدنی که بدون هیچ بند و تبصره ای باشه
بدون هیچ اما و اگر و شایدی
کاش آدما اینقدر غنی بشن
که به جای اینکه هی همدیگرو امتحان کنن
قبل از اینکه دیر بشه
همدیگرو بفهمن