تفنگت را زمین‌ بگذار!
برای ما قسم خوردی!
قسم خوردی ز نام ما، ز حق و احترام ما،
قسم خوردی حفاظ جان ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! سهم ماست آزادی!
که حق ماست شرعا، منطقا، این ظلم را محکوم و این اجبار را، تحقیر را محکوم و این تزویر را محکوم‌ سازیم و... تو هم باید؛
کنار مردمت باشی!
تو باید یار ما، همراه ما، دستان قدرتمند ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! من مردم! چرا من را؟ تو باید ظلم را، ایران‌فروشان را،
تو باید دشمنان خاک ایران را،
تو باید درد را سرکوب می‌کردی! نه من را
من! منی را که؛
هزاران درد و ظلم و بی سرانجامی،
تورم، فقر، غارت، رنج و ناکامی
تمام سهمم از ایران شد و گفتم نه! من مجرم شدم حالا؟!
تفنگت را زمین بگذار،
دفاع از خویش و از حق گر گناه است این زمان، هیهات از این ذلت!
گنهکارم؟ بیا و هم‌گناهم باش
به خونم تشنه‌اند این‌ها،
من ایرانم! پناهم باش...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

به خود
پناهم ده...
که در پناه #تُ ..
آواز رازها جاری ست...

. .

در هر تپش قلبم حضور معبودیست که
بی منت برایم خدایی می کند….
بی منت می بخشد…
و بی منت عطا می کند…
ای همه هستی…
ای همه شکوه…
ای همه آرامش….
امواج متلاطم درونم را ساحلی نیست جز یادت….
و غوغای روح بی پناهم را پناهی نیست جز حضورت…
وجودم را با ذکر نامت آذین می بندم
و جانم را با یادت متبرک می کنم
و عاشقانه تمنایت می کنم….

۞۩ஜخدایا پناهم باش.که جز پناه تو پناهی نمیخواهمஜ۩۞


از وقتی یه برنامه نشون داده که با عابر بانک کلاهبرداری میکنن







منم از ترس هر روز رمزکارتمو عوض میکنم
شوخی که نیست پای ده هزار تومن پول درمیونه

مثل یک آیینه ام ، از «آه» می ترسم رفیق

از خودم گه گاه و گه ناگاه می ترسم رفیق



گرچه مابین دو کتفم مُهر ایمان خورده است ...

لیکن از تاریکی این چاه ، می ترسم رفیق



گاه از له گشتن یک مور ، اشکم می چکد

آری ، آن کوهم که از یک کاه می ترسم رفیق



راه سخت و راهزن بسیار و عمر اندک ، و من

از کمینِ دشمنِ آگاه ! می ترسم رفیق



می خزم کنج تو و در وسعتت گم می شوم

جان پناهم می شوی هرگاه می ترسم رفیق



شادی ات را دوست دارم ؛ جان خود را بیشتر !

از همین لبخند دُم کوتاه می ترسم رفیق...

لحظه ی شیرینی که به تو دل بستم

از تو پرسیدم من : تو منی یا من تو ؟

و تو گفتی هر دو ، و به تو پیوستم

گفتم ای کاش پناهم باشی

همه جا و همه وقت تکیه گاهم باشی …

و تو گفتی هستم ؛ تا نفس هست کنارت هستم …


لحظه ی شیرینی که به تودل بستم…..
ازتوپرسیدم من：تومنی یامن تو؟؟؟
وتوگفتی هردو….
وبه توپیوستم…
گفتم：ای کاش پناهم باشی
همه جاوهمه وقت
تکیه گاهم باشی
وتوگفتی：هستم……تانفس هست….
کنارت هستم…

باز هم مثل همیشه که تنها میشوم ، دیوار اتاق پناهم میدهد

بى پناه که باشى قدر دیوار را خوب میدانی !

دلتنگت که میشوم، تنها پناهم عکس های توست؛ چقدر خوب نگاهم میکنی!!!

باز هم مثل همیشه که تنها میشوم ، دیوار اتاق پناهم میدهد

بى پناه که باشى قدر دیوار را خوب میدانی !