نوشته بود :
کسی را چنان دوست داری ک برایش بجنگی ؟!
گفتم :
از جنگ ها برگشته ام با زخم ها و موهای سپید و یاد گرفتم ، صبور باشم و ب تماشا قانع ...

.࿐

نوشته بود:
کسی را چنان دوست داری که برایش بجنگی؟
نوشتم:
از جنگ‌ها برگشته ام، با زخم‌ها و موی سپید
و یاد گرفته ام صبور باشم و به تماشا قانع.

می‌خواستم بگویمت که به جز تو
از همه نا امید گشته‌ام و ترسانم از همه ؛
اما پیش از آن که بگویمت
تو نیز
ناامیدم نمودی ..

از مرگ نمیترسم چون هرکی مُرده راضی بوده و برنگشته

این روزها شبیه آدمی هستم که گم شده، به سختی راه خانه را پیدا کرده، تا نزدیک خانه آمده و بعد از خودش پرسیده آن‌جا کاری داری؟ چشم‌به‌راهی داری؟
‏و برگشته به گم‌شده‌بودن.

دست در دست هم تا دوردست‌ها قدم زدیم..
دست‌ها چیزهای خیلی خوبی‌اند، به‌خصوص بعد از این که از عشق‌بازی برگشته باشند...

. .

یه افسانه نادر هست که میگه :
"کسایی که موهاشون فرفریه، تو زندگی قبلی وقتی خواب بودن، معشوقشون موهاشون رو دور انگشت هاش میپچیده و با عشق بهشون خیره میشده." شاید انقدر حرارت اون نگاه زیاد بوده که موج موها به حالت اول برنگشته.

در حواشی این راه:
گاه و بیگاه
شانه بر شانه عشق
گشته‌ام کوچه‌ها را؛

لذتی دارد اما
رفتن از کوه بالا

بر سر تخته سنگی نشستن
دل به تنهایی خویش بستن...

دلبرا یک بوسه دادی ، انقدر نازت ز چیست؟
گر پشیمان گشته ای ، بگذار بر جایش نهم...
-صائب


. .

تنهاترین تنها منم
سرگشته و رسوا منم
آه ای فلک ای آسمان
تا کی ستم بر عاشقان
بشنو تو فریاد مرا
آه ای خدای مهربان

هایده.
....