و صبر می‌کردیم تا سرانجام شب شود
که زخم‌هایمان را ببندیم و صبح هنگام
دوباره بلند شویم و بجنگیم برای زندگی 🤍

♡

ترمیم زخم هات، با نفرت ازشون ممکن نیست! باید همون زخمی رو بغل کنی که روزی برای فرار ازش، نقاب قوی بودن زده بودی!

هر زخمی که با پذیرش لمس بشه، به جای اینکه ما رو بشکنه، تبدیل به پلی میشه برای رسیدن به درک عمیق‌تر از خودمون.

خیلی قشنگ بود:
"زخم به جز صاحبش، برای کسی درد نداره...!

اتفاقا سخت‌گیر باش. هر جایی نرو. با هر کسی ارتباط برقرار نکن و حرف نزن. به هر کسی خوبی نکن. پیش هر کسی از زخمات حرف نزن. با هر کسی صمیمی نشو و روی خوشت رو نشون نده. تو واسه هر کاری باید انرژی بذاری وسط و خب! هر کسی و هر جمعی و هر جایی ارزش انرژی گذاشتن نداره.

بهترین جمله ایی که خوندم ، میگه:

غَرق زخمیم ولی قامَتِمان خَم نشود!
• |.

میگفت: هیچوقت برای زخمای زندگیتون پیش کسی گریه نکنید،
زخم به جز صاحبش برای کسی درد نداره.

من ترکت نمی‌کنم.
من با یه بحث ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه هنوز زخمای قبلیتو داری ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه تو اشتباه کردی ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه گاهی اوقات
حرف‌های نادرست می‌زنی ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه کسی بهت یاد نداده
چجوری ارتباط بگیری ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه گاهی وقتا مود خوبی نداری ترکت نمی‌کنم.
ما باهم یاد می‌گیریم.
باهم رشد می‌کنیم.
باهم پیشرفت می‌کنیم.
باهم آینده رو می‌سازیم.

ما نمی‌فهمیم چقدر توانمند و خلاق و با اراده هستیم تا خودمون رو بدون حضور افرادی که منبع زخم‌های اصلی‌مون هستن یه مدت نبینیم!

تمام تلاشش این بود که
به کسی آسیب نرساند، اما خودش
هزار زخم از عزیزانش داشت.