شخصیت واقعی هرکس، همون قسمتیه که در کودکی حذف کرده تا بتونه دوست داشتنی بمونه! اون قسمت های حذف شده ی وجودت که ازش گذشتی تا مورد تایید واقع بشی، اون خود واقعی توعه!

وقتی یکی شخصیت واقعیش رو نشونت میده، سعی نکن دوباره همون‌طوری که خودت میخوای تصورش کنی.

برای من اینکه توی زندگی کسی نقش آدم بد رو داشته باشم ذره‌ای مهم نیست، من آدم خوب و خوش‌ قلبی‌ام پس اگه توی داستان تو شخصیت منفی شدم، احتمالا خودت کاری کردی که لایقش شدی.

یه روز متوجه میشی اینکه بعضی‌ها از تو بدشون میاد اصلا چیز بدی نیست و حتی یه اعتبار برای شخصیت توعه.

کودکی که کتک خورده، کتک میزنه!
کودکی که ترسونده شده، میترسونه!
کودکی که تحقیر شده، تحقیر میکنه!
کودکی که روح و شخصیتش نابود شده، نابود میکنه!
کودکی که عشق نبینه،عاشق نمیشه!
آدما آینه هستن ...

همیشه هم قرار نیست فقط از ظاهر آدما تعریف کنیم، هر آدمی در حال درگیری با جنگ درونیشه، بعضی اوقات نیاز هست که از تغییرات مثبت شخصیت طرفمون تعریف کنیم تا بدونن این جنگ نامرئیشون با خودشون و زندگیشون قابل تقدیره.

Be more concerned with your character than your reputation your character is what you really are your reputation is merely what others think of you

بیشتر از اینکه نگران شهرتت باشی، نگران شخصیتت باش. شخصیت تو اون چیزیه که واقعا هستی، اما شهرتت چیزیه که دیگران در مورد تو فکر میکنن

از تلاش برای نادیده گرفتن مکالمات، موقعیت ها و وظایف ناراحت کننده، دست بردار.
آنجاست که روابط سالم، شخصیت و انعطاف پذیری را در خودت ایجاد می کنی.

با احترام از نزدیک تا دور به هیچ وجه با من در مورد افراد صحبت نکنید، نه زمانش رو دارم و نه در شخصیت من و شماست، هر کسی هم در مورد من بی‌مهری داره به گوش من نرسونید اگه در توان و وجودش باشه خودش با من در میون میزاره، اگه محبتی هم باشه خودشون بی‌واسطه ابراز میکنند.

Character is like a tree and reputation like a shadow. The shadow is what we think of it; the tree is the real thing.

شخصیت مثل یه درخت می مونه و اسم و رسم مثل سایه اش. ما به سایه فکر می کنیم، ولی اون چیزی که واقعیه همون درخته!