زندگی را ورق بزن
زندگی را باید زندگی کرد
آنطور که دل می‌گوید!
مبادا زندگی را دست نخورده
برای مرگ بگذاری...!..️

می‌گفت دوستت دارم، و مرگ من به تعویق می‌افتاد.

.࿐

‏مرگ که همیشه قطع شدن نفس نیست، مرگ می‌تونه قطع شدن شوقت برای زندگی باشه، غرق شدنت تو روزمرگی....

و من هربار بعد از شنیدن “خبر مرگ کسی” از خودم می‌پرسم
‏که ما چطور از دونستن این حقیقت که “آدم‌ها می‌میرن” دیوونه نمی‌شیم؟

آیا نگران این نیستی که بعد از مرگ همه تو را به فراموشی بسپارند؟
- خب، تو نگرانی؟
فک نمی‌کنم. من با آدم‌های زیادی در ارتباط هستم که با هم صمیمی هستیم. وقتی عشق بین ما هست، مگر می‌شود فراموش شد؟ عشق کلید زنده ماندن است حتی بعد از مرگ.

‌‌- میچ البوم

. .

خیلی‌هایمان با یک حرف، به قدر هزار حادثه‌ی مرگبار، زخم برداشته‌ایم و با یک نگاه بی‌ملاحظه‌ی تحقیرکننده، انگار که بلندمان کرده‌اند و از فاصله‌ی چند هزار متری محکم به زمینمان کوبیده‌اند و شکستن که هیچ، خرد شده‌ایم!
ما آدم‌ها تنها گونه‌ی زنده‌ی زمینیم که در نهایت تمدن و حفظ ظاهر انسانی، به وحشیانه‌ترین صورت‌های ممکن، روح و روان و شخصیت همدیگر را دریده‌ایم و نابود کرده‌ایم و جالب اینکه هنوز سرپاییم، باهم دست می‌دهیم و به هم لبخند می‌زنیم و همزیستی ظاهرا مسالمت‌آمیزی هم باهم داریم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

وقتی ازَم میپرسَن بینِ کسی که دوست داره و کسی که دوسش داری کودومو انتخاب میکنی یکم این پا اون پا میکنم و با بی مِیلی میگم کَسی که دوسش دارم، ولی هم من میدونم و هم بقیه که بودن با آدمی که دوستِش داری و دوست نداره مرگِه، موندن با کسی که دوست داره و دوسش نداری هم مرگه ..
بین مَرگ و مَرگ نباید دنبالِ زندگی گَشت ....

افتادن تو روزمرگی باعث شده همه‌چی از یادمون بره...

.࿐

‏یه مصاحبه میدیدم با دیوید کسلر که نویسنده‌ایه که از غم بعد از دست دادن و عزاداری مینویسه و این حرفش خیلی به دلم نشست. گفت خیلیها از من میپرسن کدوم غم از دست دادن بدترینه؟
ایا مرگه؟
طلاقه؟
ایا پس خوردن و ریجکت شدن دائمیه؟
کدوم بدترینه؟ ‏
و من همیشه جواب میدم:
غم تو.
غمی که تو داری تجربه میکنی از همه‌ش بدتره.
مال بقیه رو فراموش کن اون حسی که تو‌ داری از همه بدتره.»
و چون غم هر کدوم ما از نوع بدترینه، امیدوارم یا تحملش رو داشته باشیم یا به قول یلدا سیدی،
کاش عزیزم
اگر به غم
مبتلا شدی
پناهی هم داشته باشی...

در، دیوار، میز، صندلی، کامپیوتر، ... دور تا دورم پره از چیزایی که قرار نیست قبل از من نابود بشن و قراره یه روز مرگ من رو شاهد باشن. یا باید این در و دیوار رو قبل از خودم نابود کنم، یا هر روز چند ساعت برم تو باغچه بشینم و با موجودات فانی وقت بگذرونم، شاید با مرگ بهتر کنار بیام.