بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

𝐓𝐡𝐞 𝐨𝐥𝐝𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐮 𝐠𝐞𝐭, 𝐭𝐡𝐞 𝐜𝐚𝐥𝐦𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐮 𝐛𝐞𝐜𝐨𝐦𝐞. 𝐁𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐢𝐬𝐞 𝐧𝐨𝐧𝐞 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐬𝐡𝐢𝐭 𝐨𝐟 𝐥𝐢𝐟𝐞 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐥𝐲 𝐦𝐚𝐭𝐭𝐞𝐫𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐭𝐨𝐮𝐜𝐡 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐞𝐚𝐜𝐞 𝐟𝐢𝐧𝐚𝐥𝐥𝐲

هرچی بزرگتر می‌شی بی‌سروصداتر و آروم‌تر می‌شی. چون به این درک می‌رسی که هیچ کدوم از این مزخرفات زندگی هیچ اهمیتی ندارن و بالاخره آرامش رو احساس می‌کنی 🤍

هر بار مامانم با اعتماد به نفس بهم میگه ما همیشه خیالمون از تو راحت بود واقعا عصبی میشم، خب ای کاش نبود، ای کاش طوری بزرگم نکرده بودی که عادت کنم تک تک مشکلاتم رو در ایزوله‌ترین حالت ممکن حل کنم.

هر چقدم که آسمون شب بزرگ بشه
باز ماه نمیشه گم .

♡

هیچکس زندگیش بدون سختی نیست
اما قشنگیش اینه تو اوج سختی بگی
خدا بزرگه .

ولی بزرگترین دشمن آدم فکره ...
فکر،فکر، فکر،
این مغز چرا انقد فکر میکنه…؟

گاهی دنبال خودمون توی گذشته‌ها میگردیم،
چون نسخه‌ی قدیمی‌مون، تنها راه ارتباطی با احساساتیه که دیگه پیداشون نمیکنیم! احساساتی که فکر میکردیم همیشه باهامون می‌مونن، اما تو مسیر بزرگ شدن جا موندن.

There is no greater agony than bearing an untold story inside you.

هیچ رنجی بزرگتر از تحمل یه داستان ناگفته در درونت نیست.

Nothing ever stays the same. Be happy no matter what happens, because change is a big part of life.

هیچ وقت هیچ چیز مثل قبل نمیمونه.
مهم نیست چه اتفاقی بیوفته، تو شاد باش،
چون تغییر بخش بزرگی از زندگیه.

قدم‌های کوچیک هر روزت
تهش میشه یه قدم بزرگ
بعد از صبر "معجزه" سبز میشه .