نصیحت امشب :

هیچ وقت و هیچ‌کجا !
شخصیت و احترامتون رو به احساس نفروشید
آدما بهتون رحم نمیکنن...!
حداقل خودتون پشت خودتون خالی نکنید:))

یه مرگی هم وجود داره، به این
صورت که تو به خاطر وجود شخصی
که حتی باهاش تو رابطه نیستی،
با کسی وارد رابطه نمی‌شی.
آره دیگه همین.

مهم ترین چیزی که تو زندگیم یاد گرفتم این بود که هیچکس همونطور که شناخته بودم باقی نمیمونه.
این آدما به مرور زمان خود واقعیشون رو نشون میدن
اونی که چند وقته میشناسیش خود واقعیش نیست بلکه داره یچیز بهتری از خودش نشون میده
و زمان میبره که واقعیت درونشو ببینی،
شخصیت واقعیشو رو کنه.

پولدارید؟ نوش جونتون
چهره ی زیبا دارید؟ ماشالله بهتون
ماشین خوب سوار میشید؟ برازندتونه
خوش استایلید؟ دمتون گرم
تحصیلات عالی دارید؟ احسنت بهتون
به چند زبان زنده ی دنیا مسلطید؟ سرتون سلامت
اما
یادتون نره تا زمانی که ادب ، شخصیت و شعور نداشته باشید ، نمی تونید آدم محترمی باشید !

تیکه ای زیبا از کتاب کافکا در کرانه - هاروکی موراکامی

«و هنگامی که طوفان به پایان برسد، به یاد نخواهی آورد که چگونه از آن گذشتی، یا چگونه توانستی زنده بمانی. حتی مطمئن نخواهی بود که آیا طوفان واقعاً تمام شده است یا نه. اما یک چیز قطعی است:
‏وقتی از طوفان بیرون بیایی، همان شخصی نخواهی بود که وارد آن شده بودی. تمام هدف این طوفان همین است.»



..

حسودی؟ حداقل من هیچوقت شخصیت خودم رو عوض نمیکنم تا یکی عاشقم بشه.

برای خدمت به بشریت حاضرم تا پای چوبه‌ی دار بروم اما خوب می‌دانم که حتی دو روز هم نمی‌توانم با یک انسان در یک اتاق به سر ببرم. به محض اینکه یک نفر به من نزدیک می‌شود، شخصیتش کلافه‌ام می‌کند.

برادران کارمازوف - فئودور داستایوفسکی


. .

این‌که چشم از گوشی برندارم تا مسیج‌های آدم مشخصی رو در لحظه ببینم مضطرب و کلافه‌م می‌کنه، این‌که بخاطر دوست داشتن یک‌نفر دچار اضطراب شم واسم غم میاره و در عین حال از اون حسم لذت هم می‌برم، درواقع دوست داشتن واسم ترکیبی از غم، مازوخیسم، انتظار و درعین حال آگاهی به تمام این‌ها شده.

وقتی پسرهای باشخصیت رو میبینم که بلدن چطوری رفتار کنن و احترام گذاشتن رو بلدن دوست دارم برم مامانشون رو ماچ کنم بگم مرسی که همچنین پسر باشخصیتی تربیت کردین و جامعه رو قشنگ‌تر کردین.

در یادم، محبوب‌ترین شخصی که تا کنون شناخته‌ام باقی می‌ماند، همین و بس.
دیگر نه امیدی دارم، و نه واهمه‌ای.