هروقت حوصلم‌ سر میره اسکرین‌شاتای ۱۸ اینجا رو می‌خونم=)))))
اگه توییتر ندارید اینجا خیلی به کارتون میاد.

تو میری سمت کسی که پول بیشتری داره؛
من میرم سمت کسی که معرفت بیشتری داره!
بالاخره هرکی
تو زندگیش میره سمتِ
چیزایی که
کمتر دیده...

دچار یک نوع خستگی‌ای هستم که
با خوابیدن از بین نمیره..!:)
• |.

مثل مامانا شدم، یکی تا سی ثانیه جوابمو نده فکرم هزار جا میره.

خوشبختانه هرچی سن میره بالاتر
مغز خیلی راحت تر قلب رو قانع میکنه…

‏جمله «بیا بوسش کنم خوب شه» هم خیلی جالبه؛ تو درد داری بعد واقعا وقتی بوسیده میشی یادت میره

آدم از هر جایی که میره بخش زیادی ازش جا میمونه اونجا. روی کاشی هاش، روی میزی که دستشو میذاشت روش، روی صندلی و مبلش، روی دسته ی شیر آب، کلید برق...
و واقعا عجیبه بدونی توی همینجایی که تو قدم میزنی، بعدا یه سری آدم دیگه قدم میزنن و خاطرات جدید متفاوتی میسازن.
بار آخر به اطراف یه نگاه اجمالی میندازی، درو قفل میکنی و آخرین تماس دستت قطع میشه با دستگیره ی دری که هر روز بهش می‌خورد
و میری.
خداحافظی خیلی عجیبه...

‏نمیدونم چطوری بگم اما انگار دارم هدر میرم، خودم، عمرم، جوونیم، انرژیم، استعدادم، احساساتم، ذوقم، تلاشم و کلا همه وجودم داره هدر میره، ناراحتم.

‏یه روزی تو زندگی هرکس یه نفر میره که بعد از رفتنش بقیه رفتنها رو خیلی راحتتر میشه تحمل کرد؛
به قول رشیدی سمرقندی:
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران...

‏تو نمیدونی وقتی یه روز مزخرف رو گذروندم و آخرش خسته میام سراغ گوشیم و یه نوتیف پیام یا زنگ از تو میبینم چطوری همش شسته میشه میره میدونی؟