‏هیچکس در مورد این صحبت نمیکنه که چقدر سنگین و ناامید کننده‌ست وقتی بعد از کلی تلاش فکر کردی بالاخره حالت داره بهتر میشه ولی یه روز رندوم بیدار میشی و میبینی فقط میخوای بمیری.

"زندگی همینه" رو پلی میکنیم و اشک میریزیم چون زندگی همینه…

اونجایی که عزیزترین و نزدیکترین آدم زندگیت تو عصبانیت حرف دلشو بهت میزنه و قلبت هزار تیکه میشه با حرفش همونجا یه بار میمیری...

تو از بقیه عقب نیستی
داری با ریتم خودت پیش میری 🤍

♡

تو حرفت رو میزنی و میری و این منم که باید میون جنگ، خودم و تیکه‌های شکسته‌‌ام رو جمع کنم و خودم رو بغل کنم و به خودم بگم تقصیر تو نبود اگه مورد نامهربونی قرار گرفتی و باید ادامه بدی چون اون بیرون برخلاف حال تو زندگی بدجوری جریان داره.

اون دوره‌ای که توش تک و تنهایی، باشگاه میری، خوب میخوری و میخوابی، کلا روتین سالمی داری، رو خودت سرمایه گذاری میکنی و مجبور نیستی به کسی جواب پس بدی رو اصلا نباید بزاری از دستت بره.

هر وقت احساس تنهایی کردی
هر وقت دلت از دنیا و آدماش گرفت
هر وقت خسته بودی، شونه هات سنگین شد
من اینجام..
بیا پیشم من با آغوش گرم منتظرتم
خواستی گریه میکنیم،خواستی فحش میدیم
داد می‌زنیم، هرکاری میکنیم
تا حال دلت خوب بشه.
آخه دور اون چشمای خوشگلت بگردم
من میمیرم تو حالت بد باشه..
تو فقط بیا پیشم من دنیارو به پات میریزم
تا حالت خوب بشه..
تا چشات بخنده..

کارد بزنی ازم اضطراب و تپش قلب میریزه بیرون.

عشق مثلِ از ارتفاع پریدن است، در حین لذت ناگهان میمیری !

چیه این فکر و خیال، داری کارتو انجام میدی یهو به یه نقطه خیره میشی و میری تو فکر انگار از این دنیا جدا میشی