دلم تجریش می‌خواد ولی تنهایی نه. کسی‌ هم نیست باهاش برم امروز.

بخاطر از دست دادنش ناراحت نیستم، ناراحتم چون همش حس میکنم حیف شدم، احساسم حیف شد، ذوقی که برای زندگی داشتم حیف شد، اصلا یچیزی توی من مرده که نمیدونم چیه ولی حس میکنم خیلی حیفه که دیگه نیست.

دلم میخواست الان کنارت باشم باهات حرف بزنم بهت بگم غصه نخور، من هستم من هستم حتی وقتی که تو حال خودت نباشی تو قرار نیست تنها بمونی من همیشه شنونده حرفاتم من همیشه همراهتم همیشه ازت حمایت میکنم اصلا بیا غصه هاتو نصف کنیم نصف اولش مال من نصف دومش بازم مال من. تو فقط خوب باش، همین.

آدم‌‌ در بزرگسالی یاد میگیره که گاهی دوستی‌ها منقضی میشن. تقصیر کسی هم نیست.
انگار عمرش تموم میشه و یواش‌یواش میمیره، بدون اینکه دلخوری‌ای پیش اومده باشه.

اینقدر نگید خودت رو دوس داشته باش
من آدم بی پول تایپم نیست !!

حقیقتا دیگه دنبال چرا نیستم و این کار رو بیهوده میدونم، خیلی وقته فقط دنبال چطور هستم، چطور کنار بیام، چطور بجنگم، چطور پشت سر بزارم.

در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی
کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی
هرکس ازار من زار پسندید ولی
نپسندید دل زار من ازار کسی ..

به قول امیر وجود که میگه:
چقدر نیست کسی که از جنس خودم باشد
و یک من اینجا همیشه درد میکشد....

هیچکس به اندازه من دوستت نداره، هیچکس به اندازه من درکت نمیکنه، هیچکس به اندازه من برات پناه نیست، با همه این‌ها اگه رفتی هیچوقت برنگرد چون بعد از رفتنت، هیچکس به اندازه تو برام غریبه نیست.

A ᴍᴀɴ's ʜᴇᴀʀᴛ ɪs ɴᴏ ʟᴏɴɢᴇʀ ʟᴇss ᴛʜᴀɴ ᴀ ᴘʟᴀɴᴛ. ،Sᴏᴍᴇᴛɪᴍᴇs ɪᴛ ʜᴀs ɪᴛs ʀᴏᴏᴛs, ɪɴ ᴛʜᴇ ʜᴇᴀʀᴛ, ᴀ sᴍɪʟᴇ, ᴀ ʟᴏᴏᴋ...

دل آدمیزاد که دیگر کمتر از گیاه نیست ،
گاهی ریشه‌اش جا میماند، در دلی ، لبخندی ، نگاهی...