خستگیِ روانی،
وقتیه که مدام داری خودتو جمع‌وجور می‌کنی
تا دیگران از هم نپاشن.

این جمله رو خیلی دوست دارم ، میگه:

پر میشوی از آنچه
پر کرده ایی دیگران را!
• |.

از اون دسته از آدمایی که چای نبات شون رو با دیگران میخورن ،
و از قند خون شون براتون میگن به شدت دوری کنید ...
‌‌‌‌‌

آدمای حقیر، قدرتشون رو از ضعف دیگران میگیرن.

وقتی به درستی روی زندگی خود تمرکز کرده اید، زمانی برای قضاوت دیگران ندارید.

اما عزیزم، تو که غریبه نیستی؛ گاهی از جنگیدن برای چیزهایی که دیگران بدون ذره‌ای تلاش اون‌ها رو در اختیار دارن، خیلی خسته می‌شم.

به قول خسرو شکیبایی:
گاهی باید بر سر کارهایی که
برای دیگران انجام می‌دهی
منت گذا‌شت؛
تا آنها را کم اهمیت ندانند.
گاهی باید بد بود
برای کسی که فرق خوب و بد
بودنت را نمی‌داند..

‌
نوشته بود:
«هر آدمی رنج هایی در دل دارد
که از دیگران مخفی میکند،
بیشتر اوقات شخصی را که سرد
خطابش می‌کنیم در اصل غمگین است.»

قبل از این‌که از خوب‌بودن بیش از حدتون نسبت به دیگران گلایه کنید اول از خودتون بپرسید که آیا این خوب‌بودن به‌هیچ منتی زاییده‌ی ذات پاک‌تون بوده و یا ناخواسته دنبال منفعت خاصی بودید.

Be proud of who you are, what other people think doesnt matter.

به آنچه که هستی مفتخر باش، چیزی که دیگران فکر میکنند مهم نیست.