میخواهم اولین کسی باشم که داری
میخواهم آخرین کسی باشم که داری اصلا میخواهم تنها کسی باشم که داری....
میخواهم از هر طرف که میروی، به من برسی، هرچه میخواهی برای من باشد....
میخواهم چشمت جز من کسی را نبیند گوشت جز من کسی را نشنود...‌ .
میخواهم خودخواه ترین عاشق باشم
وقتی که معشوق تو باشی میخواهم تنها کسی باشم که دوستت دارد... :)
تنها کسی باشم که دوستش داری ..•

‌‌
‌‌. .️

فکت:
‏اولین بار و آخرین باری که بغلش کردی رو هیچوقت نمیتونی فراموش کنی

آدم‌ها
آخرین خداحافظی را
برای کسی نگه می‌دارند
که بیشتر از همه دوستش دارند .....

. .

مگه ما چند بار قراره فرصت اینو داشته باشیم که تو خیابونای شهر قدم بزنیم؟
چند بار قراره فرصت اینو داشته باشیم که نوشیدنی یا غذای مورد علاقمونو بچشیم؟
چند بار قراره کنار بهترینای زندگیمون وقت بگذرونیم؟
بالاخره یه روزی یه جایی واسه آخرین بار این کارارو انجام میدیم!
و هیچکدوممون نمیدونیم که اون روز کی میرسه!
پس قدر تک تک این ثانیه های لذت بخش رو باید دونست!
چون یه روزی قراره واسه آخرین بار لمسشون کنیم و چقدر خوبه که آخرین بار هر کاری به بهترین نحو ممکن انجام بشه تا هیچ حسرتی باقی نمونه!

«صبور شدن»
حتی آخرین دستاورد دوری هم نیست؛
آدم صبور می‌شود؛
چون راه دیگری ندارد...

عین ناخونک زدن به بال کبابی داغ از روی منقل ؛ عین نوری که وسط یه چرت پاییزی میوفتاد رو صورتم و گرم میشدم عین لم دادن رو کاناپه وقتی تازه انیمیشن نمو رو خریده بودم عین وقتی که آخرین تیکه پیتزامو صحیح و سالم از یخچال در آوردم ، عین اون روزی که ماشینم دقیقا کنار مکانیکی پنچر شد ، عین اون لحظه که از شدت سرما دستامو بهم میمالیدم و یهو شومینه روشن میشد ، عین وقتی از مدرسه میومدم و میفهمیدم که ناهار ماکارونی داریم که بیدار شدم و دیدم تو بغلم خوابت برده ، عین صبحی عین تموم لحظاتی که بخاطرش عمیقا از ته دل خوشحال شدم ؛ دوست دارم ...

Live every day like it's your last, because one day it will be, and you'll look back on all the things you wish you had done.

هر روز را طوری زندگی کن که انگار آخرین روزت است، چون روزی خواهد آمد که به تمام کارهایی که آرزو می کردی انجام می دادی نگاه خواهی کرد.

‌‌‌‌‌‌.࿐

عیون النساء
آخر الحدود الذی لم نتمکن
العبور منها.

چشمانِ زنان
آخرین مرزهایی هستند!
که نمی‌توانیم از آنها عبور کنیم....

#احمد_دریس

✿ کپشن خاص ✿

این را دیگر همه ی مردمانِ حاضر در اقلیمِ اطرافم میدانند که هر چند صباح یکبار ، بقچه ام را می اندازم گَلَم و با بغلی از کاغذ باطله راه می افتم میروم پشتِ هیچستان ! همانجا که سهراب بود …
تا شاید بتوانم دور از معاشرت و همهمه ی آدمها ، کمی از خودم را پیدا کنم ! چرا که من میدانم ، هرکجا ازدحام باشد ، صدایِ نور ، عطر آب ، سایه ی گنجشکها و رقص شمعدانی و دستِ خدا … گم میشوند !

در سکوت و غیبت از میانِ مردم است که تو میتوانی بیشتر آسمان را تماشا کنی و صفحات میان کتابت را ببوسی و یک تسبیح برداری و ذکر بگیری که “ چرا هستم !؟ “ و “ آخرین کار پیش از مرگم چه باید باشد ؟ “

و این بار دست از پا دراز تر برگشته ام !
شاید خیال کنید با طوماری حدیث و پند و نصیحت میخواهم آن ته مانده حوصله تان را بجَوَم و از آنچه فهمیده ام بگویم ! نه !
من دریافتم … به خوبی دریافتم …
نه آنقدر بزرگ هیبتم که جهان بی من بخشکد و مردم در نبودم تلف شوند یا در خاطرشان بمانم !
نه آنقدر ناچیزم که نشود لکه ای ، جوهری نور از حضورم بیوفتد روی زمین و جوانه شود ..

دریافتم آدمی همواره چیزی میانِ خوف و رجا بوده ! چیزی بینِ هیچ چیز و همه چیز بودن ! …
دریافتم که باید ما بقیِ ایامِ پیش رویم را به شنیدن بگذرانم … و بپذیرم من از دانستنی ها ، اندکی میدانم !
آن هم این است که :
“ هیچ چیز نمیدانم “


#میم_سادات_هاشمی

تاثیر بعضیا توی زندگی آدم بیش‌تر از یه اسمه، بیش‌تر از مدت حضورشونه.
انقدر زیاد که یه روز به خودت میای و می‌بینی همه‌ی فکر و ذکرت شده یه نفر
شاید اون یه نفر،
هیچ‌وقت نفهمه که باعث چه تناقضی توی زندگیت شده،
اما تو می‌دونی که اون، تنها دلیل تنهاییت بوده و تو،
توی همه‌ی تنهاییات به اون پناه بردی.
آرزو دادی... خاطره گرفتی
آدما، با آرزوهاشون به دنیا میان،
با خاطره‌هاشون می‌میرن.
کاش،
آخرین خاطره‌ای که قبل از مرگ به یاد
میارم، تو باشی....