یه جایی آخرین بغل، آخرین بوسه، آخرین دوست دارم، آخرین خداحافظی اتفاق می‌افته و تو روحتم ازش خبردار نمی‌شه.

پیش از پژمردن آخرین گل
بر آنم که زندگی کنم ..

من به دوست‌داشتنِ هیچکسی نیازی نداشتم. اما تو اولین و آخرین کسی بودی که دلم می‌خواست دوستم داشته باشد.

نه دیگه عزیزم، وقتی خیلی وقته از آخرین ارتباطمون گذشته، دیگه نمیتونی با همون لحن و ادبیات قدیم پیام بدی.

در آخرین خط نامه ی خداحافظی‌اش نوشته بود:
«دلم با رفتن نبود، اما دیگر راهی نداشتم.»

آخرین نقطه بی تفاوتی اینه که دیگه از هیچ اتفاقی تعجب نمیکنی.

تو بزرگترین فتح در میان فتوحات منی،
تو آخرین وطنی که در آن زاده شدم،
و در آن دفن خواهم شد

#نزارقبانی

بارانی که در آخرین روز‌های اسفند می‌بارد،
از قافله‌ی ابرهای پاییز جا مانده است…
خوب اگر گوش کنی
حرفِ «مهر» را وسط کشیده...

#علی_سلطانی

آدم‌هایی که یاد می‌گیرن چطور تنهایی تفریح کنن و خوش بگذرونن؛ موجودات ترسناکی برای دل بستن هستن. اینا ترسی برای نبخشیدن و کنار گذاشتن اطرافیانشون ندارن. کنار همچین آدم‌هایی اولین اشتباهتون میتونه آخرین اشتباهتون باشه :)

می‌دونی کی خیالم راحت شد؟ اونجایی که آخرین کورسویِ امیدمم از طرفش خاموش شد. فهمیدم این راه و آدم من نیست. از بعد از اون انگار از قفس آزاد شدم. غصه خوردم‌ها، دروغ چرا. ولی جنس غصه خوردنم دیگه فرق داشت. حالم بهتر شد. و در نهایت رفتم.