دیدی یه خونه وقتی خالی میشه
چقدر غمگین و بی پناه میشه؟
آدمیزاد هم بدون بعضی آدمها
همینقدر بی پناه و تنهاست…

بزرگترین خیانت آدمیزاد در حق خودش؛ فروختن تنهایی‌اش به آدم‌های بی‌ارزش است….

‏انسان قاتل خودشه، هیچ‌ چیز به اندازه خود آدمیزاد نمیتونه بهش آسیب بزنه حتی زخم‌هایی که بقیه بهت زدن هم حاصل اختیار و قدرتیه که خودت به دست‌هاشون دادی.

‏انسان قاتل خودشه؛ هیچ‌چیز به انداز خود آدمیزاد نمی‌تونه بهش آسیب بزنه. حتی زخم هایی که بقیه بهت زدن هم حاصل اختیار و قدرتیه که خودت به دستاشون دادی.

فهمیدم که بله!
آدمیزاد میتواند همزمان برای زندگی تلاش کند
و بجنگد ؛
ولی به رفتن و
گم و گور شدن هم فکر کند.

کاش آدما یا سیاه بودن یا سفید، کاش انقدر آدمیزاد خاکستری نبود، راحت میفهمیدی باید با یکی ارتباط بگیری یا نه! اینکه هرکسی می تونه در عین اینکه خیلی جاها بهت کمک کرده، خیلی جاها هم بهت آسیب بزنه و رفتارای سمیی داشته باشه و تو نمیدونی باید در قبالش چیکار کنی واقعا غم انگیزه

دیگران را نمی دانم!
در نظر من اما؛ هیچ چیز به اندازه‌ی مهربانی
به آدمیزاد زیبایی نمی‌بخشد...

بزرگترین خیانتِ آدمیزاد
در حقِ خودش؛
فروختنِ تنهایی‌اش
به آدم‌هایِ بی‌ارزش است.

با انسان ها؟ نیک باش عزیز من. اما کمرنگ، رقیق و بسیار دور؛ چرا که هیچ موجودی به اندازه ی آدمیزاد، نمی‌تواند از خوبی پشیمانت کند.

آرزو می‌کنم برای قلب کوچکت تسکینی پیدا شود، و در برکه‌ی خون زخم‌هایت غرق نشوی، و اگر آدمیزاد ناامیدت کرد از آدم‌ بودنت پشیمان نباشی.
امیدوارم دل ببندی، دوست داشته ‌شوی، و در انتهای شب آغوشی گرم تن‌پوش برازنده‌ات باشد.
همین.
حمید‌ سلیمی