بمب اصلی وسط آرزو هام وسط جوونیم وسط زندگیم خورده .

طرز خود کشی در هر کسی منحصر به خودشه
یکی دیگه شیک نمی پوشه...
یکی دیگه آرزو نمیکنه...
یکی دیگه به تحصیل ادامه نمیده...
یکی مدام ترانه های غمگین گوش میده...
این گونه است که اکثر آدم ها در
سی سالگی می میرند و در هشتاد سالگی
دفن می شوند..

الهی برسد از جانب خدا
مصحلت هایی که آرزویت بود .

ما نسل خسته‌ای هستیم که یاد گرفتیم آرزوهامون رو سانسور کنیم، تا بتونیم با حداقل‌ها زنده بمونیم.
ما بار دردهای حل‌نشده‌ی نسل قبل رو کشیدیم و جرات نکردیم حتی بگیم «خسته‌ایم» تا مبادا بگن ضعیفیم.

در نهایت همه چیز را به دست او
می سپارم میشناسمش!

جهان را چنان می‌گرداند که من
و آرزویم کنار هم راه برویم....

ناگهان؛
بزرگترین آرزوهامون این شد که فقط به زندگی عادی برگردیم.

God gives you wings to fly, if you surrender your heart to Him and believe in yourself and your path; wings that carry you beyond doubts, fears, and hardships, and lead you to dreams you once only imagined

خدا بهت بال پرواز می‌ده، اگه دلتو بهش بسپری و به خودت و مسیرت ایمان داشته باشی؛ بال‌هایی که تو رو از تردیدها، ترس‌ها و سختی‌ها عبور می‌ده و به آرزوهایی می‌رسونه که روزی فقط رؤیاشون رو داشتی.

آرزو می‌کنم وقتی یک روز هزارساله را تحمل می‌کنی، کسی باشد که آخر شب شانه‌ات را لمس کند و بگوید طاقت آوردی، تمام شد، حالا استراحت کن...


. .

When you love someone, all your saved-up wishes start coming out.

وقتی کسی رو دوست داری،
تمام آرزوهای ذخیره شدت شروع به بیرون زدن میکنن.

یادت نره امروزت، آرزوییه که دیروز داشتی!