فقط خواستم بگم که درسته شماها آسیب دیدین، روحی و روانی، ولی دلیل نمیشه به ما هم آسیب بزنین. ماهم قد شما آسیب داریم. بدترش نکنین.

از خودت در برابر خودت مراقبت کن

گاهی آسیبی که ما به خودمون میزنیم
‏به مراتب سخت تر از آسیب های بیرونیه .

♡

متنفرم از وقت‌هایی که انقدر خسته و آسیب دیده‌ام که با هر مشکل کوچیکی زود گریه‌ام میگیره.

Sometimes you can hurt yourself more than anyone can hurt you just by keeping all your feelings hidden.

گاهی اوقات تو می تونی بیشتر از هر کسی که فقط با پنهون نگه داشتن احساساتش بهت صدمه زده به خودت آسیب بزنی.

و شاید بیشترین آسیب رو سناریوهای ساختگی ذهن خودمون که هیچوقت هم اتفاق نمیفتن به ما میزنن

ما تو رابطه آسیب میبینیم و همون رابطه هم میتونه ما رو ترمیم کنه، گاهی ارزشش رو داره که اعصابمون براش خورد بشه، به توافق رسیدن دوتا فرهنگ و گذشته مختلف سخته اما با گفتگو و درک متقابل امکان پذیره، قرار نیست همیشه وسط راه همدیگه رو رها کنیم، بعضی‌ وقت‌ها باید بمونیم‌ و‌ بسازیم، دوباره و دوباره.

‏یکی از پرآسیب‌ترین حالتای خودشیفتگی برای کساییه که خودشیفتگیشون حول «من بیش‌تر از بقیه سختی کشیدم» میچرخه. فکر می کنم جا داره درباره‌اش تامل کنیم چون بیشتر ماها به دلایل بسیار، زندگی سختی داشتیم -یا داریم- و باید دقت کرد این سختی منجر نشه به «پس از بقیه محق‌تر و سزاوارتر هستم»

‏قبلا آدم‌ها رو بی حد و مرز دوست داشتم اما الان که آرامش و ارزشم به خطر افتاد آدم‌ها رو تا جایی دوست دارم که آسیب نبینم، از عشقم بهشون کم نمیشه اما اگر آسیب باشن میذارمشون کنار.

‏انسان قاتل خودشه، هیچ‌ چیز به اندازه خود آدمیزاد نمیتونه بهش آسیب بزنه حتی زخم‌هایی که بقیه بهت زدن هم حاصل اختیار و قدرتیه که خودت به دست‌هاشون دادی.

‏انسان قاتل خودشه؛ هیچ‌چیز به انداز خود آدمیزاد نمی‌تونه بهش آسیب بزنه. حتی زخم هایی که بقیه بهت زدن هم حاصل اختیار و قدرتیه که خودت به دستاشون دادی.