عشق یک‌طرفه ممکن است دردناک باشد، ولی درد امنی است؛ چون به کس دیگری جز خودمان صدمه نمی‌زند.
دردی خصوصی و همان اندازه که تلخ و شیرین است، خودانگیخته نیز هست. اما به محض آنکه #عشق، دو جانبه می‌شود، باید حالت انفعالی و ساده صدمه دیدن را رها کنیم و مسئولیت ارتکاب به گناه را بپذیریم.

سلام بر آنان که
زندگی مجبورمان کرد
بی‌ آنها روزگار بگذرانیم
حال‌آنکه آن‌ها‌ در قلبمان
زیباترین داستان‌ها بودند..

#محمود_درویش

می‌خواستم به تو بگویم که به جز تو
از همه ناامید گشته‌ام و می‌ترسم از همه.
اما پیش از آنکه به تو بگویم تو نیز ناامیدم کرده‌ای...

بهار پیش از آنکه حادثه‌ای در طبیعت باشد
حادثه‌ ای‌ست در قلب آدمی ..
و پیش از آنکه در طبیعت محسوس باشد
در حسّی انسانی وقوع می‌یابد
این در بهاران گل نیست که باز می‌شود
گره‌های روح انسان است ..

- نادر ابراهیمی

♡

یک گلدان گل را رها کن به امان خودش، بعد از چند وقت، حتما می‌خشکد. حالا جای آن گلدان، آدمیزاد باشد، نگویی دوستش داری، دستی از روی محبت بر سرش نکشی، به اوضاع و احوالش نرسی، نازش را نکشی، برایش دلبری نکنی، خبر از احوالش نگیری، هر چقدر هم که محکم باشد، یک جایی می‌خشکد.
می‌خواهم بگویم مراقب گل زندگی‌تان باشید، قبل از آنکه تنها مشتی خاک تهِ گلدانِ زندگی برایتان بماند.
مگر آدمیزاد به چه بند است، جز کمی محبت ؟

گاهی بی آنکه بفهمی
در طول زمان آدم دیگری می‌شوی.
بیشتر سکوت میکنی
دیرتر باور میکنی
و کمتر‌ می‌رنجی.

The one who loves you will not sit and watch you get hurt.

آنکه تورا دوست بدارد به تماشای رنجَت نخواهد نشست.

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

از تو
به کجا توان گریخت
و فراموشت کرد؛
حال آنکه تو تمام منی...؟!

#عارف_محسنی

همیشه درد از نبودن‌ها نیست
گاهی درد
از بودن‌های پوشالی‌ست
که آدم می‌ماند چه کند
نه می‌تواند برود نه می‌تواند بماند.
همیشه درد از نبودن‌ها نیست
گاهی درد از بودن‌هایی‌ست که
بی‌آنکه رفته باشند رفته‌اند؛
و کسی نمیداند بودن با کسی که
سهم تو نیست چقدر درد دارد ...
بعضی از بودن‌ها مثل بریدن دست با کاغذ می‌ماند
آدم را عجیب می‌سوزاند ...