‏ولی من تازه فهمیدم بعضی چیزها به دست آوردنی نیس، بیخیال شدنیه، بیخیالت شدم عزیزم.

اگه حتی یه شانس کوچیک
برای به دست آوردن چیزی که
دوست داری وجود داره
ریسک کن
زندگی خیلی کوتاهِ .. .

‏مولانا حسودانه می‌پرسد: «جانِ جهان! دوش کجا بوده‌ای؟» بعد خودش را دلداری می‌دهد: «در دل ما بوده‌ای». بعد سعی می‌کند دلِ محبوب را نرم کند: «آه که من دوش چه‌سان بوده‌ام!» و باز حسادت هجوم می‌آورد: «آه که تو دوش که‌ را بوده‌ای!» و دوباره خودش را دلداری می‌دهد: «در آغوش قبا بوده‌ای.»


. .

دوستت دارم
نه از آن رو که در من نوری افروختی
بلکه به آن سبب که تاریکی‌ام را تاب آوردی.

ولی من تازه فهمیدم بعضی چیزا بدست آوردنی نیس ، بیخیال شدنیه

‏شصت سالت که بشه تمام آرزوت اینه یه نفر رو داشته باشی تا حرفت رو بفهمه و آرومت کنه، برای به دست آوردن اون آدم باید بین بیست تا سی سالگی خوب انتخاب کرده باشی، این یکی از مهم‌ترین سرمایه‌ گذاری‌‌های بلند مدت زندگیه ولی خیلی‌ها سود کوتاه مدت میخوان.

.
آورده‌اند وعده‌ی پاییز یا بهار؟
این برگ‌های مضطرب، آن ابرهای تار

بر پشت‌بام شهر کسی ایستاده است
باز است چشم عالم و آدم به انتظار

#احسان_انصاری

. .

من همیشه خطاب به خودم:
چرا درس نمیگیری؟ چرا بیان کردی؟ چرا به روش آوردی؟ چرا تحمل کردی؟ چرا چشم‌پوشی کردی؟ چرا چرا چرا؟

جنگیدن، جنگیدن، جنگیدن، من از جنگیدن تا سر حد مرگ برای به دست آوردن هر چیز، حتی چیزهای بسیار کوچک، خسته‌ام.

‏آخه ینی چی «منو همینجور که هستم باید بخواد»؟ مگه جز اخلاق خوب، چه منفعتی میتونید واسه دیگران داشته باشید که اینم ازشون دریغ میکنید؟فکر کردین ملت، عمر و زندگیشونو از سر راه آوردن که بمونن پای اخلاق گند شما؟