خدای زمینی من؛ تو انقدر در وجودم عمیق شده ای که گمانم حتی اگر میلیون ها سال بعد زمانی که تبدیل به خاک و بذر شدیم گلی شوم با عطر دست های تو؛ و در تمام پروانه ها دنبال نقش چشمانت بگردم. با هر وزش نسیم و دلربایی برگ ها بگویم؛ من زمانی محبوب عاشق ترین مرد زمین بودم، مردی که جای زخم هایم بوسه کاشت و تا ممکن ترین حدی که یک قلب می تواند از امنیت ملموس اغوشش درونم جاری کرد. پس مهم نیست من چگونه باشم روح من تا همیشه به دنبال او خواهد گشت. چرا که جان من و او را از یک گل ساخته اند اولین و اخرین من.

فشار روانی فقط اونجایی که میبینی اخرین پناهت هم داره مثل بقیه باهات رفتار میکنه…


. .

«شانس مال کسیه که تا اخرین لحظه تلاش میکنه»

قشنگ ترین جمله ایی که خوندم ، میگه:

و امید ،
اخرین نفس هایمان برای سبز ماندن است.

بعضی اوقات نمیخوایم حالمون خوب بشه، چون دردمون اخرین نقطه ی اتصالیه که میتونیم بخاطرش با خاطراتمون و گذشتمون داشته باشیم.

میدونی اوج خفگی کجاست؟ همون جایی که کلی حرف داری و به شدت ناراحتی و خیلی چیزها رو اعصابت میرن ولی سکوت میکنی و به اخرین درجه ناراحتی میرسی و ترجیح میدی که هیچی نگی فقط یه گوشه بشینی و ببینی چی میشه.

تو که متوجه نمی‌شی، اما اون اخرین تلاشم برای تو بود.

انقد هی بخشیدمت که نفهمیدی اون بار،اخرین بار بود

‌ ‌همونجایی که نادر ابراهیمی می گه :
کسی خواهد آمد
به این بیندیش
هیچ پیامی اخرین
پیام نیست
و هیچ عابری آخرین عابر.

من معتقدم " امید " اخرین چیزیه که می میره
حتی اگر نور به قدر روزنه ای باشه .

♡