روانشناسی می‌گه:

باید بگم آدمایی که آزارت می‌دن، تحقیرت می‌کنن و زخم زبون می‌زنن، همون کسانی هستن که به شدت تخریب شدن، به شدت زخم خوردن و پر از عقده هستن. این آدما از کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس رنج می‌برن و با این کاراشون تلاش می‌کنن تا بقیه رو تا سطح خودشون پایین بکشن تا شاید از بار رنج خودشون کم کنن و روی دوش بقیه بندازن. تنها راه مقابله با اونا، بی‌تفاوتی، بی‌توجهی و اهمیت ندادنه. نذار این چرخه ادامه پیدا کنه. تو همونی باش که نمی‌ذاره هیچ خط و خشی از آزار دیگران روی روانش بشینه.

یه چیزی باید باشه که آدم بهش تکیه کنه برای ادامه دادن زندگی، منظورم اینه که غیر از لذت بردن از ذات زندگی یه چیزی باید باشه برای اینکه خودت رو از معلق شدن نجات بدی، برای من اون چیز یادگرفتنه، وقت‌هایی که دارم یچیزی یاد میگیرم واقعا حالم خوبه و هیچ خبری از غم و غصه و افسردگی و دل‌مردگی نیست .

از رابطه‌های بی سر و تهی که امروز با یکی‌ای فردا با یکی دیگه و ارتباط‌های حاشیه دار و خاطره ساختن‌های الکی بیزارم، یه چیز محکم برای ادامه‌ زندگیم میخوام.

‏وقتی از رابطه‌ی دوستی یا عاطفی‌تون ناامید شدین، با یه خداحافظی باشکوه تمومش کنین. ادامه‌ی اون رابطه فقط خشم و کینه‌تون رو بیشتر میکنه. خیلی ناامید کننده‌ست ولی آدم‌ها از یه سنی به بعد خیلی سخت تغییر میکنن.

و ما به بخشیدن آدم‌ها ادامه می‌دهیم، تا جایی که دیگر دوست‌شان نداریم.

با این قلب خسته و پریشان
باز هم به اندازه‌ی تمام دنیا
به دوست داشتنت
ادامه خواهم داد 🫀

- ناظم حکمت

♡

Worrying is a waste of time. Good and bad things will happen in life. You just have to keep living and not stress over what you can't control.

نگرانی، اتلاف وقت است.
اتفاقات خوب و بد در زندگی رخ خواهد داد.
شما فقط باید به زندگی ادامه دهید و به خاطر چیزهایی که نمی توانید کنترل کنید استرس نداشته باشید.

زندگی بهم یاد داده که منتظر کسی نمونم. کسی که بدون هیچ دلیل موجهی، بدون هیچ توضیح خاصی که نشونه‌ی علاقه به ادامه‌ی ارتباط باشه، منتظرت می‌ذاره، آدم زندگیِ تو نیست؛ باور کن!

فاطمه سپید.

یه قسمتی از بزرگسالی اونجاست که میفهمی زندگی منتظرت نمیمونه.
بعد هر شکست باید خودت تیکه‌هات رو از زمین جمع کنی و با زخمهات ادامه بدی، تو مسیر که حرکت کنی کم کم دوباره ترمیم میشی!
زندگی با هر اتفاقی در جریانه پس تو هم باید ادامه بدی.



. .

یه قسمتی از بزرگسالی اونجاست که میفهمی زندگی منتظرت نمیمونه، بعد هر شکست باید خودت تیکه‌هات رو از زمین جمع کنی و با زخم‌هات ادامه بدی، تو مسیر که حرکت کنی کم کم دوباره ترمیم میشی، زندگی با هر اتفاقی در جریانه پس تو هم باید ادامه بدی.