الهه حسین‌نژاد رو کشتن…
ولی قصه‌ی تلخ ما،
خیلی وقته شروع شده.

یه زن دیگه،
یه زندگی دیگه،
و یه درد تکراری...
ما فقط عزادار یه آدم نیستیم،
ما عزادار امنیتی هستیم
که هر روز ازمون گرفته می‌شه.

الهه رفت،
اما ترسی که پشت چشم‌هامونه،
هنوز اینجاست…

خیلیا میبینن و میگن اصلاً بهت نمیخوره که تو زندگیت مشکل داشته باشی...
بهت نمیخوره که سختی کشیده باشی!
بهت نمیخوره زود رنج باشی...
بهت نمیخوره احساسی باشی...
بهت نمیخوره که تنها باشی :)
آره خیلی چیزا بهمون نمیخوره چون ما به خیلی از دلایل ظاهر داستان رو حفظ کردیم و نخواستیم کسی چیزی ازمون بدونه...
وگرنه فکر بقیه کجا و واقعیت زندگی ما کجا...!

همه چی عادیه، روزا میگذرن و کارها پیش میره؛
یهو صبح پا میشی میبینی حالت خوب نیست، یه غمی که گوشه دلت بیدار شده
غمی که بازمونده از اون اتفاقاتیه که ازش فرار کردی، نمیشه ازش فرار کرد فقط باید زمان بدی، بپذیری و رها کنی..

‌
‏آدما با رفتارشون پرتت می‌کنن اونور بعد میگن چرا ازمون فاصله گرفتی.
‌

We all fall before we feel our ability to fly.

ما همه قبل از اینکه توانایی پروازمونو احساس کنیم سقوط میکنیم.

خدایا شکرت
بابت چیزایی که
قدرشونو نمیدونیم
ولی نمیگیریشون ازمون 🤍

دم اونایی گرم که بهمون نیازی نداشتن،
اما همیشه ازمون خبر گرفتن...

.࿐

مشکل ما اینه که نذاشتیم کسی نازمونو بکشه،
اگه به منه که رو تخت مرده‌شور خونه هم
پا میشم میگم زحمت نکشید خودمو میشورم

کاش همه‌مون یه نفر تو زندگی‌مون داشتیم که تو مواقع سختی ازمون می‌پرسید:

خیلی آروم به‌نظر میای، بهم بگو چی داره توی وجودت آتیش می‌گیره؟

•
کاش همه‌مون یه نفر تو زندگی‌مون داشتیم که تو مواقع سختی ازمون می‌پرسید:

‏"تبدو هادئًا للغایة أخبرنی ماذا فیک یحترق؟"

خیلی آروم به‌نظر میای بهم بگو چی داره توی وجودت آتیش می‌گیره؟ :)

♡