اولین حسی که
از یه آدم میگیری همیشه درست ترینه
اسمش غریزه اس
یا حس ششم
نمیدونم اما بهتره بهش اعتماد کنی

من با احترام و اصالت بزرگ شدم، اگه دیدی هر جایی نمیرم و با هر کسی نیستم این اسمش تربیته نه غرور.

اونجایی که بعد چند وقت دوری و ندیدنش ؛ ازت میپرسه کجایی !؟
و چند دقیقه بعد یهو بی خبر میاد اونجا که فقط ببیندت از دور...
دقیقا اسمش چیه این مرحله !؟
⁶'¹

🩵🪽

‏تو زندگی هر کدوم از ما یه وقت‌هایی هست که اسمش «وقتِ بودنه»
اگه اون آدم زندگیمون وقتی که باید می‌بود نبود، دیگه نمیشه روش حساب کرد.


. .

تا حالا با کسی بودی که انگار میخواست دوستت داشته باشه ولی نمیتونست بمونه؟ اسم این مشکل سرد بودن نیست، اسمش ترس از صمیمی شدنه، وقتی توی کودکی نزدیک بودن به کسی براش درد بوده، مغز یاد میگیره اگه کسی زیاد نزدیک شد فرار کن یا نابودش کن، برای همین بعضی‌ها عاشق میشن اما تو رابطه نمیمونن.

هرچقدر دنبال اذیت نشدن در زندگی باشی و دنبال درد نکشیدن باشی، بیشتر به سلامت روانت آسیب میزنی! چون توقع داشتن از زندگی بدون درد، ما رو تو چاهی میندازه که اسمش مقاومت در برابر واقعیته!
و همین مقاومت، رنج رو چندبرابر میکنه و بهت بیشتر از قبل آسیب میزنه.

یادمه یه روزایی بود که درد داشتم و همه میدیدن، اما حالا درد دارم و فقط خودم میبینم. شاید این همون نقطه‌ایه که اسمش رو گذاشتن "بزرگسالی".

‏تا قرن ششم ،
اسم این درخت "بید آویخته" بود ‌

اما بعد از اینکه نظامی داستان لیلی و مجنون رو به فارسی نوشت
و مجنونش شد نماد کسی که از درون شکسته خم شده ولی هنوز عاشقه
شد ، "بید مجنون"

اسمش یادگاری بزرگترین دل شکستی ادبیات ماست .

در نهایت همه چیز را به دست او
می سپارم میشناسمش!

جهان را چنان می‌گرداند که من
و آرزویم کنار هم راه برویم....

یادمه وقتی هیچی برام درست پیش نمیرفت، فقط یه چیز منو نگه میداشت:
فکر به نسخه‌ای از خودم که یه روزی از این شرایط بیرون اومده و لبخند میزنه!
اسمش امید بود! اما شبیه یه عهد پنهانی با خودم بود.