شایدم اصلاً تو آینده ای که نگرانشیم، نباشیم.

با تمام وجودم هر روز دارم این جمله رو زندگی می‌کنم: زندگی اصلاً قابل پیش‌بینی نیست…

خیلیا میبینن و میگن اصلاً بهت نمیخوره که تو زندگیت مشکل داشته باشی...
بهت نمیخوره که سختی کشیده باشی!
بهت نمیخوره زود رنج باشی...
بهت نمیخوره احساسی باشی...
بهت نمیخوره که تنها باشی :)
آره خیلی چیزا بهمون نمیخوره چون ما به خیلی از دلایل ظاهر داستان رو حفظ کردیم و نخواستیم کسی چیزی ازمون بدونه...
وگرنه فکر بقیه کجا و واقعیت زندگی ما کجا...!

و‌ سرانجام کسی خواهد آمد
و با مهربانی هایش به تو نشان خواهد داد
که تو قبل از دیدنِ او اصلاً زندگی نکرده ای.

رفیق می‌خواستم بهت بگم
امشب قبل از خواب به خودت سر بزن
ببین از چی ناراحتی
ببین دلت از چی گرفته
ببین کجای زندگی وایسادی اصلاً !!
یه وقتایی کشیدن ترمز دستی لازمه
ببین این همون چیزیه که از زندگی می‌خواستی
گاهی اوقات فقط یه تغییر کوچیک آدم رو به زندگی برمی‌گردونه اما برای فهم این تغییر
لازمه توقف کنی
و سرت از روزمرگی بیاری بیرون قبل از اینکه افسردگی تو رو به خودت بیاره
خودت، خودت رو به خودت بیار!!!

#علی_سلطانی

پنجره‌ای که بهت آسیب میزنه رو ببند
اصلاً مهم نیست منظره‌اش چقدر
قشنگه!

خوبه برای آدمی که دوستت داره بجنگی، ولی اصلاً خوب نیست برای اینکه یکی دوستت داشته باشه، بجنگی. یه فرق خیلی بزرگی بینشون هست .


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

When I say I'm fine, I remember my childhood, when I was beaten, I said it didn't hurt at all :)

وقتی میگم خوبم یاد بچگی هام میوفتم، کتک که میخوردم میگفتم اصلاًم درد نداشت :)

فکر کنم اگر برم تراپی اصلی‌ترین بحثمون در رابطه با این باشه که « چرا قسمت بزرگی از ما شبیه به آدم‌هایی می‌شه که اصلاً دوست نداشتیم شبیه بهشون باشیم یا کلاً دوستشون نداشتیم؟! »

اصلاً میگم گور پدر آینده‌ای که قرار بود باهم بسازیم؛ من با تو از گذشته‌ای عبور کرده بودم که دوستش نداشتم؛ که آزارم می‌داد؛ که زخمی‌م کرده بود؛ که خونی بودم اَزش.