ما تو رابطه آسیب میبینیم و همون رابطه هم میتونه ما رو ترمیم کنه، گاهی ارزشش رو داره که اعصابمون براش خورد بشه، به توافق رسیدن دوتا فرهنگ و گذشته مختلف سخته اما با گفتگو و درک متقابل امکان پذیره، قرار نیست همیشه وسط راه همدیگه رو رها کنیم، بعضی‌ وقت‌ها باید بمونیم‌ و‌ بسازیم، دوباره و دوباره.

انگار از هر چیزی فقط یه ته مونده ای ازم‌مونده؛
از صبرم،اعصابم،حوصله م،ذوقم،انگیزه ام و توانم که اونم فقط برای افراد انگشت شماری خرجش میکنم.

انگار از هر چیزی فقط یه ته مونده ای ازم مونده
از صبرم ، اعصابم ، حوصلم ، ذوقم ، انگیزه ام و توانم
که‌ اونم فقط برای افراد انگشت شماری خرجش می کنم

♡

انگار از هر چیزی فقط یه ته مونده‌ای از من مونده، از صبرم، اعصابم، حوصله‌ام، ذوقم، انگیره‌ام و توانم که اون هم فقط برای افراد انگشت شماری خرجش میکنم.

میگفت:
شاید اگر ماهم سختی کمتری میکشیدیم
اعصاب آروم تری داشتیم...
چقدر حق آخه :)))

شل بگیر بزرگوار، دو جا بگو نمی‌دونم سه جا بگو حق با شماست، یه جا بگو ببخشید، دو جا بحث نکن و رد شو، اون اعصابو بریزی بهم فقط خودت باید تحملش کنی

فعلا نه اعصاب دارم، نه حوصله، نه انگیزه، نه انرژی، نه سلامت روان، نه عفت کلام.

‏آدم فکر می‌کنه اعصابش آرومه ، تا اینکه آستینش به دستگیره گیر می‌کنه ..

میدونی اوج خفگی کجاست؟ همون جایی که کلی حرف داری و به شدت ناراحتی و خیلی چیزها رو اعصابت میرن ولی سکوت میکنی و به اخرین درجه ناراحتی میرسی و ترجیح میدی که هیچی نگی فقط یه گوشه بشینی و ببینی چی میشه.

‏آدم فکر می‌کنه اعصابش آرومه تا اینکه آستینش به دستگیره گیر می‌کنه :(