این جمله خیلی زیبا بود:
چهره‌های زیبا همه جا هستند
اما افکار زیبا به سختی پیدا میشوند...



. .

«غرق در افکار خود، شمعی که میسوخت را خاموش کرد؛
خانه سوت و کور بود و هیچکس سراغش را نگرفت، گویا انسان اولین مرگش، زمانی است که همه اورا از یاد ببرند.»


. .

Give yourself time to feel, heal and treat your bleeding wounds. No distraction can save you from your own thoughts.

به خود فرصت دهید تا زخم های خونریزی کرده خود را احساس و التیام و درمان کنید.
هیچ حواس پرتی نمی تواند شما را از افکار خود نجات دهد.

من آدمِ بدی نیستم...
همین که سرم به کار خودم گرم است و کاری به جهان هیچ‌کس ندارم،
همین که آنقدر مشغولیت فکری دارم که ذهن و افکارم برای حواشی و مسائل پوچ و دشمنی‌ها کفاف نمی‌دهد،
همین که لبخند و مهربانی را از آدم‌ها دریغ نمی‌کنم.
همین که تلاش می‌کنم به قدر دامنه‌ی تاثیر خودم، سازنده و کارآمد و مفید باشم.
همین که در عمق بی‌رحمی روزگار، هنوز هم کودکانه می‌خندم و کودکانه می‌بخشم و کودکانه ذوق می‌کنم؛
نه که خوب باشم اما،
من آدم‌ بدی نیستم...

Nurture your mind with great thoughts. To believe in the heroic makes heroes.

ذهنتان را با افکار عالی تربیت کنید. تا باور داشته باشید که شرایط سخت قهرمان میسازد.

انسان دائماً در حال تغییره. چیزی که چند سال پیش فکر می‌کردی درسته، الان برات یه عقیدهٔ مسخره‌ست و به خود قدیمی‌ت می‌خندی. مهم نیست الان چقدر مطمئنی به افکار و نظرت، همیشه یه گوشه ذهنت به خودت بگو «شاید منم دارم اشتباه میکنم و نظراتم ممکنه اشتباه باشه».

If you have good thoughts, they will shine out of your face like sun beams and you will always look lovely.

اگه افکار خوب داشته باشی، اونا مثل پرتوهای خورشید از صورتت میدرخشن و همیشه دوست داشتنی به نظر میای.

چیزی به نام خستگی روحی وجود داره، اینطوریه که از لحاظ جسمی خوبی ولی به خاطر افکار مزخرفت نمیتونی حتی کوچکترین حرکتی انجام بدی.

زندان که همیشه یه چهاردیواری کوچیک نیست. گاهی اندازه یه کشوره، گاهی اندازه افکار آدم.

سال‌ها گذشت و رویِ تمامی افکار متمرکز شدم و
بالاخره به این پاسخ رسیدم؛
مهم‌ترین داشته آدمی
“ذوقی” برای ادامه‌ی زندگیست…