امیدوارم وقتی یک روز هزارساله را تحمل می‌کنی، کسی باشد که آخر شب شانه‌ات را لمس کند و بگوید:
طاقت آوردی…
تمام شد…
حالا استراحت کن.

امیدوارم اونجایی که زورت به زندگی نمیرسه ، کسی توی اون راه سختت همراهت باشه .️

وقتی فهمیدم که دلیل بعضی از سکوتها، ترس از توضیح نیست و ناامیدی از فهمیده شدنه
دیگه اصراری به گفتن به ندارم..!
• |.

قانون پایستگی فقط افسردگی که از بین نمیره، فقط از شکلی به شکل دیگه تغییر پیدا میکنه، یه روز کلا میخندی، یه روز همش گریه میکنی، یه روز خیلی سرحالی، یه روز حوصله هیچ بنی بشری رو نداری، یه روز پر از انگیزه‌ای، یه روز ناامیدترین آدم روی زمینی، یه روز مهربون‌ترینی، یه روز بداخلاق‌ترین، ولی در همه حالت این حس مبهم و سردرگمی که نمیدونی چیه ولت نمیکنه.

کاش
تو
دیگه
ناامیدم
نمی‌کردی،
خیلی
پُزتو
داده
بودم!

باید از همان دور دوست‌دارت می‌ماندم؛
از نزدیک،
نا امید‌کننده بودی عزیز من.

آخرین امیدی که به تو داشتم را هم
نابود کردی، حالا دیگر هیچ‌چیز بین ما
باقی نمانده که به آن دلخوش کنم.

آره من یه وقت‌هایی از دستت عصبی میشم، ناراحت میشم، حسودی میکنم، سرت غر میزنم، اذیتت میکنم، از دستم خسته میشی، یجاهایی ناامیدت میکنم و حتی باعث میشم بترسی، فقط خواستم بگم همه این‌ها از سر عشق و علاقه زیاد من به توعه وگرنه بقیه آدم‌ها بی‌ارزش‌تر از اونی هستن که بخاطرشون عصبی بشم یا واسشون خودم رو به آب و آتیش بزنم.

حال خوبت رو به هیچکس گره نزن، یاد بگیر بدون نیاز به دیگران شاد باشی، بخندی و امیدوار باشی، تو باید خودت دلیل اتفاقات خوب زندگیت باشی.

لطفا به موقع از آدم‌ها ناامید شوید، نه در اولین لغزش و نه آنقدر دیر که همه چیزتان را برده باشند، وقتی فهمیدید خطاها عادت شده‌اند و پشیمانی فقط یک نمایش است، آنجاست که ماندن خیانت به خودتان است.