اونی که وقتی خودت از خودت ناامیدی دست از سرت برنمیداره رو باید قاب گرفت :)

‏گاهی خستگی ما فقط از کار و تلاش نیست؛
از جنگیدن با واقعیت‌هایی میاد که امیدی به تغییرشون نداریم.
روانشناسان به این وضعیت میگن "خستگیِ امید" (Hope Fatigue)؛ حالتی که حالا با یک استراحت ساده ازبین نمی‌ره



. .

اجازه دهید تا حد ممکن شما را ناامید کنند، تصمیمات بی‌تردید‌تری خواهید گرفت.

آدم‌های دورش کمتر و کمتر میشدن اما براش مهم نبود، معتقد بود اگه خودش رو داشته باشه عملا کم و کسری نداره و باز هم میشه زندگی کرد، بی احساس یا بیرحم نبود،فقط رو آدم‌ها حساب نمیکرد، ته داستان رو خوب میدونست، دیگه امیدش فقط به خودش بود.

"به یاد داشته باشید: هر چه بیشتر انتظار داشته باشید که همه چیز به شکل خاصی باشد، ناامیدتر خواهید شد. زندگی را همانطور که هست بپذیرید.
به این شکل آزاد خواهید بود."

آن‌قدر امیدها به قلبم خیانت کرده‌اند که هرگاه به شادی کوچکی می‌رسم، چشم‌به‌راه اندوه پس از آن می‌مانم.

بَچه که بودیم
وقتی یهویی برقامون میرفت
بابامون هرجای خونه که بود داد میزد
نترسیدا من اینجام
الان تویِ جایی از زندگیم
دلم یکی و میخواد که وسطِ این تاریکی های زندگی
اونجایی که هیچ نورِ امیدی وجود نداره
یهو داد بزنهُ بگه
نترسیا من اینجام...

اون لحظه‌ای که داری از دلخوشیتم ناامید میشی>>>>>>>>>>>

عاشقی باید قسمت آدم بشه
وقتی شد، یهو به خودت میای میبینی یکی هست که با همه برات فرق میکنه
کسیکه تنها امید و ذوق زندگیت میشه
میشه همدمت
میشه دلیل آرامشت
اصلا میشه جان جانانت.


. .

هرگز به کسی که بیشتر از ۲ بار نا امیدت کرده
اعتماد نکن..!!!