از لب سرخابی اش گیلاس هم جا میزند؛

تازه او کم رُژ به لب از ترس بابا میزند؛؛

~~~~~~~~~~~
شاعری اینجا به یاد سرخی لب های او؛؛
روز و شب لب بر لب سیگار مگنا میزند!