اونجایی که توگورت اویار میگه:

«برای هر انسان، کسی باید باشد
‏که با دوست داشتن زیباترش کند.
‏مثل آن پنجره‌ی چوبی
‏که از شمعدانی‌ها
‏جان تازه‌ای می‌گیرد.»

•
به قول عباس معروفی:
دلم بهانه گیر شده است
زندگی می‌خواهد عشق می‌خواهد ..
سفر می‌خواهد هوای تازه می‌خواهد ..
قشنگی می‌خواهد :(

♡

چشم‌هایم را می‌بندم که بخوابم، و تازه وارد دنیایی جدید و پر اضطراب می‌شوم.

هیچکسی یهویی نمیره! حداقل دو سه
ماه پیش رفته و تو تازه فهمیدی...

تو خوب مطلقی،
من خوب‌ها را با تو می‌سنجم

بدین سان بعد از این
خوبی، عیاری تازه خواهد یافت.️

زندگی اما همیشه چیز تازه‌ای داشت برای غمگین‌تر شدن.

من این بغضو میشناسم،پر از دردای تازه.

دکتر گفت؛ فرض کن
تو‌ بهترین توت‌فرنگی دنیایی
بهترین توت‌فرنگی‌ توی کل دنیا
هیچ توت‌فرنگی ای بهتر از تو‌ وجود نداره
هم تپلی،هم ترشی و شیرینی
هم خوب رسیدی و تازه ای و به موقع چیدنت
هم قشنگی،بدون ذره ای نقص
ولی اون خربزه دوست داره
خربزه دوست داره عزیز من، بفهم .....

گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه‌ی گُلای رنگارنگت هستی ، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی  تدریجی!

نفس عمیقی کشید و گفت :
یاد بعضی آدما
هیچ‌وقت تمومی نداره؛

گفتم ولی همین که نیستش،
کم کم همه چی تموم میشه!

گفت: بودن بعضی از آدما
تازه از نبودنشون شروع میشه...