‌ از یه سنی به بعد
دیگه هیچی رو مثل سابق
جدی نمی‌گیری
حرفا، اومدن و رفتنا، غصه‌ها، آدما.

نه جغرافیای درستی بود واسه به دنیا اومدن نه زمان خوبی. از هیچ لحاظی…

بین شکاک بودن و درست از آب در اومدن همه شک‌ها کلی فرق هست.

ببخشید فعلا درگیرم؛
دارم زخماییو ترمیم می‌کنم که نقشی توی به وجود اومدنشون نداشتم.

یه جایی بنویس که یادت بمونه:
هر چیزی که آرامشت رو ازت بگیره، محکوم به حذف شدنه چه رابطه دوستانه، چه عاشقانه، چه روابط فامیلی و حتی یه وسیله!
این روابط به وجود اومدن تا زندگی رو واسه تو قشنگ‌تر کنن اگر قراره سخت‌ترش کنن یا آرامشت رو بگیرن هیچ جایگاهی تو زندگیت ندارن!


. .

شنیدن اون حرف چند ثانیه زمان برد و کنار اومدن باهاش چند ماه.

حس میکنم دیگه هیچ‌ اومدنی، هیچ رفتنی، هیچ اتفافی نمیتونه روم تاثیر بذاره، دیگه خیلی راحت همه چیز رو قبول میکنم و ازش میگذرم و آخرش میگم زندگی همینه دیگه.

نمیدونم چیشد که یهو وارد زندگیم شدی،
ولی خب؛ فهمیدم میشه حتی تو یه مدت خیلی کم با یه شخص،
خاطرات و حس هایی رو تجربه کنم که قبلا با هیچکسی نداشتم.
مرسی که با اومدنت به زندگیم،
دنیای سیاه منو رنگی کردی..

اومدن بعضی آدما به زندگیت اینو بهت یاد میده که قرار نیست همه چی همیشه باب میل تو باشه و باید ناکامی و تجربه کنی تا پوست جدیدی بندازی.

یچیزی میگمو میرم :
‏و
چه
کسایی
که
با
اصرار
اومدن
و
بی‌خدافظی
رفتن.!:)

..