کشنده ترین چیزی که بعد از بیرون اومدن از یه رابطه عاطفی رو مغز آدمه اینه که آیا شانس دیگری پیدا خواهم کرد که کسی را این چنین دوست داشته باشم؟

زیبایی دیگران از زیبایی تو کم نمی‌کنه، موفقیت یکی دیگه باعث شکست تو نمی‌شه، پولدار شدن یه نفر دیگه باعث فقیر شدن تو نمی‌شه، بالا رفتن آدمای دیگه باعث پایین اومدن تو نمی‌شه.
ما با نسخه قبلی‌مون مقایسه و تعریف می‌شیم نه آدم‌های دیگه!

انگار دیگه هیچ اومدنی، هیچ رفتنی و هیچ اتفاقی نمیتونه روم تاثیر بذاره، دیگه خیلی راحت همه چیز رو قبول میکنم و ازش میگذرم و میگم زندگی همینه دیگه.

تلاش تو برای فتح قله‌ هاست و تلاش من برای بیرون اومدن از دره‌ها، تو که کف دره رو ندیدی برای من زر فلسفی نزن، با تشکر.

‌ از یه سنی به بعد
دیگه هیچی رو مثل سابق
جدی نمی‌گیری
حرفا، اومدن و رفتنا، غصه‌ها، آدما.

نه جغرافیای درستی بود واسه به دنیا اومدن نه زمان خوبی. از هیچ لحاظی…

بین شکاک بودن و درست از آب در اومدن همه شک‌ها کلی فرق هست.

ببخشید فعلا درگیرم؛
دارم زخماییو ترمیم می‌کنم که نقشی توی به وجود اومدنشون نداشتم.

یه جایی بنویس که یادت بمونه:
هر چیزی که آرامشت رو ازت بگیره، محکوم به حذف شدنه چه رابطه دوستانه، چه عاشقانه، چه روابط فامیلی و حتی یه وسیله!
این روابط به وجود اومدن تا زندگی رو واسه تو قشنگ‌تر کنن اگر قراره سخت‌ترش کنن یا آرامشت رو بگیرن هیچ جایگاهی تو زندگیت ندارن!


. .

شنیدن اون حرف چند ثانیه زمان برد و کنار اومدن باهاش چند ماه.