ترسناک‌ترین قسمت نزدیک شدن به یکی اونجاست که همزمان باید ترس از دست دادنش رو هم داشته باشی.

اونجا که رهی معیری میگه:

نور عشق از رخنه‌ی دل بر سرای جان دمید
پرتوی در  کلبه‌ام از روزنی افتاده است


. .

بلاتکلیفی بدترین حس دنیاس.
اونجایی که نمیدونی اون رفتار واقعیه یا فیک …
.

اونجایی که به خاطر علاقت بهش اجازه میدی از خط قرمرات عبور کنه دقیقا همونجا داری اشتباه بزرگی میکنی ...

عصبانیتم کوتاهه، سطحیه میپره میره، ولی اگه دلخور بشم؟ نه داد میزنم، نه میرم، نه توضیح میدم فقط آروم عقب میکشم و اونجا جاییه که دیگه هیچی مثل سابق نمیشه.

اونجا که چاووشی میخونه:

خنده‌هامو با تو از نو ساختم .️

آخ از اونجا که شجریان میخونه:

به هرکجا که تو بودی
غمی نشسته به جایت

توو یه نقطه‌ای از زندگی، آدم‌هایی سر راهت قرار میگیرن که نشونت میدن عشق دقیقا باید چه شکلی باشه و طوری که تا به حال ندیدی؛ هر لحظه با تو رو عزیز میشمرن— و یه جورایی اونجاست که تازه از خودت میپرسی؛ چرا قبلش این همه وقت و علاقه‌م رو پای آب دادن به چند تا گیاه‌پلاستیکی هدر دادم؟

اگه بهت نیاز داشتم و تو اونجا نبودی، هیچ‌وقت دوباره بهت نیاز نخواهم داشت .

اونجا که فاضل نظری میگه:

من و جام می و معشوق، الباقی اضافات است
اگر هستی که بسم الله، در تأخیر آفات است

مرا محتاج رحم این و آن کردی، ملالی نیست
تو هم محتاج خواهی شد، جهان دار مکافات است...

ز من اقرار با اجبار می گیرند، باور کن
شکایت های من از عشق ازین دست اعترافات است

میان خضر و موسی چون فراق افتاد، فهمیدم
که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است

اگر در اصل، دین حُبّ است و حُبّ در اصل دین، بی شک
به جز دلدادگی هر مذهبی، مُشتی خرافات است...


. .