غَرق شدیم توی اَفکاری که روزی خودمون بوجود آوردیمش!

کاش به جایٍ این هَمه باشگاهٍ زیباییٍ اَندام
یه باشگاهٍ زیباییٍ اَفکار هَم داشتیم
مُشکٍل اٍمروزٍ ما اَندام ها نیستَن ، اَفکارها هَستَن!

ﺑﻪ ﺑِﻬﺸﺖِ ﺯَﻫﺮﺍ ﻣــﮯ ﺭَﻭﻡ... ﻗﻄﻌﻪ ﯼِ ﺷﻬﺪﺍ...

ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻋﮑﺲ ﻫــﺎ ﻋُﺒــﻮﺭ ﻣــﮯ ﮐﻨَﻢ...

ﭼﺎﺩُﺭﻡ ﺭﺍ ﺭﻭﯼِ ﺳــَﺮَﻡ ﻣﺤﮑــﻢ ﻣــﮯ ﮐــﻨــَﻢ...

ﻭ ﺯﯾﺮ ﻟـﺒــــ ﻣــﮯﮔﻮﯾــَﻢ...

ﺩﺷـﻤــَﻦ ﻗﻠﺒﺘــــ ﺭﺍ ﻧِﺸـﺎﻧـﻪ ﮔـِﺮﻓﺘـــ... ﻭ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺍَﺗــ ﺭﺍ ﺑـَﺮ ﺯَﻣﯿــﻦ ﺍﻧــﺪﺍﺧﺘـــ...

ﻣﻦ ﺗﺎ ﺯﻧــﺪﻩ ﺍَﻡ ﻧﻤــﮯ ﮔــُﺬﺍﺭَﻡ... ﺍَﻓﮑﺎﺭَﻡ ﺭﺍ ﻧِﺸـﺎﻧــﻪ ﺑﮕﯿــﺮَﺩ ﻭ ﭼــﺂﺩُﺭَﻡ ﺭﺍ ﺑــَﺮ ﺯَﻣـﯿــﻦ ﺍﻧــﺪﺍﺯَﺩ...