اگر روزی از خاورمیانه پرسیدند بگو
خاکی بود که افغانش به ایران می‌گریخت
ایرانی‌اش به ترکیه
تُرکش به سرزمین سبزها و بورها...
که رفتن‌های ما هجرت نبود، گریز بود.
سفر نکردیم، کوچانده شدیم.
بگو از مرگ به آوارگی پناهنده شدیم.
از خفّت به بی‌وطنی!

دشوارترین شکنجه این بود که
ما
یک به یک
به درون خویش
تبعید شدیم...

ولی انگار تو واژه‌‌ ی حوصله‌ندارم خلاصه‌ شدیم

.࿐

چسب زخم هرکسی شدیم کَندمون انداختمون دور

.࿐

بهار کاش
چیز بیشتری از رنگِ باغچه‌ها
را عوض میکرد کاش،
یکبار هم ما شکوفه می‌دادیم
ما که این‌ همه هَرَس شدیم..
" معین دهاز "

ولی خودمونیماا ما دهه هفتادیها

جزو نسل سوخته به حساب میایم
چون ن از ارزونی ده شصت خبریه
نه از روشن فکریه خانواده های دهه هشتادی
ما نفهمیدم چجوری بزرگ شدیم
فقط داریم میفهمیم ک چجوری داریم پیر میشیم

.دهه هفتادی

تموم حرف دلم رو معین دهاز میزنه که میگه:
«بهار کاش
چیز بیشتری از رنگِ باغچه ها
را عوض میکرد کاش،
یک بار هم ما شکوفه می دادیم
ما که این همه هَرَس شدیم.».🤍

دو روز اومده بودیم زندگی کنیم همش باید قوی تر می شدیم....️‍🩹

𝑊𝑒 𝑤𝑒𝑟𝑒 𝑐𝑟𝑒𝑎𝑡𝑒𝑑 𝑓𝑟𝑜𝑚 𝑑𝑢𝑠𝑡, 𝑠𝑜 𝑤ℎ𝑦 𝑛𝑜𝑡 𝑤𝑒 𝑏𝑙𝑜𝑜𝑚?

از خاک آفریده شدیم پس چرا شکوفه ندهیم؟

.࿐

‏ایراد اینجاست که ما یواش یواش بزرگ نشدیم ما یهو بزرگ شدیم و یواش یواش فهمیدیم که دیگه کوچیک نیستیم..!