هدر خواهیم رفت به دست همان‌هایی که دوستشان داشتیم.

With the past we had with you
do it now
Because it will be repeated forever!!!

با گذشته ای ک ما باهاتون داشتیم
حال کنین ؛
چون دیگه عمرا تکرار شه!!!

امروز 26 June، روز بخشیدنه…
ولی…
گاهے دلیل اینڪہ نمیتونیم یہ نفر رو ببخشیم اینہ ڪہ نمیتونیم خودمون رو ببخشیم!
چون یہ روزے ..
یہ ساعتی،.
حتے بیشتر از خودمون بہ اون آدم اعتماد ڪردیم و ازش انتظار داشتیم!
در واقع ما حماقت خودمون رو نمیتونیم ببخشیم و فراموش ڪنیم.
اصل ماجرا اینجاست…

گوش کن...
نگاه کن...
بعد ها بگو؛
در دوری از آسمانِ آبی و آفتاب رخت بر بسته،
میانِ تمام نداشتن هایمان امید تمام چیزی بود که داشتیم...!

تازه داشتیم با جنگ درونی هرکس که مختص به خودشه کنار میومدیم که جنگ بیرونیم اضافه شد.

هفته‌ی پیش این موقع‌ها داشتیم یاد میگرفتیم اگر خواستن توی اسنپ بکشنمون چجوری مقاومت کنیم،
این هفته‌ هم داریم فرق صدای ضدهوایی و موشک رو یاد میگیریم. نمیخوام هفته‌ ی بعد رو ببینم…

بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

درسته ما پایان قشنگی نداشتیم، اما داستان قشنگی داشتیم؛ و همین برای ادامه دادنت توی قلبم کافیه.

ما برایِ بقیه همونی بودیم که واسه خودمون آرزو داشتیم.

ما احتیاج داشتیم یکی باشه که گاهی بهمون یادآوری کنه اون قدرا هم که فکر می‌کنیم، آدم بدی نیستیم.