همه فکر میکنن مشهد یه شهر مذهبیه که اصلا خوشگذرونیای بقیه‌ جاهارو نداره.
ولی اشتباه میکنن.چون مشهد اینجوریه:

قشنگ قیافه تموم مردم تو خیابون اینجوریه که اگر بهشون بگی حالت چطوره چشماشون پر از اشک می‌شه.

من از جمله‌ی « فدای سرت » خیلی خوشم میاد، بهم حس امنیت میده.
اینجوریه که فدای سرت داری گند میزنی به همه چیز، فدای سرت غذا سوخت، فدای سرت چای ریخت، فدای سرت نمره‌ت کم شد، فدای سرت نتونستی، فدای سرت نشد، نرسید، نرفتی، نیومد؛ فدای سرت.

. .

زندگی تو ایران اینجوریه که صبح بیدار میشی یا جان باخته ای یا مال باخته.

زندگی با یه درونگرا اینجوریه که هر روز میاد خونه و تو ازش میپرسی از چیزی ناراحتی و اون میگه نه :)))))))

اورثینک اینجوریه که من به یه نخ فکر می‌کنم،
تبدیلش می‌کنم به یه طناب کلفت،
وصلش می‌کنم به یه لنگر،
پرتش می‌کنم داخل اقیانوس،
و بله!
غرق می‌شم
به‌ همین‌ راحتی...

شب اینجوریه که انگار بهت میگه؛
ممنون از اینکه کل روز قوی بودی
حالا وقتشه نقاب قوی بودنتو برداری و با خستگیات بخوابی...

.࿐

آقای صائب تبریزی واقعاً اینجوریه که شما میگی؟
«آرامش است عاقبتِ تمامِ اضطراب‌ها»؟
پس تمامِ اون شب‌هایی ‌که نخوابیدیم فکر کردیم لِه شدیم نابود شدیم و صبح یه آدمِ دیگه شده بودیم چی
اون آرامش دیگه چه لذتی داره؟

کارما اینجوریه که
خورده های قلبی که شکستید
یه روز میره تو قلبتون…

. .

تعهد بالغانه اینجوریه که میفهمی قطعا از پارتنر تو خوشگل تر و پولدارتر و باهوش‌تر و بهتر هم هست، اما تو "انتخاب" میکنی که جا نزنی و با همون شخص مسیر زندگیتو ادامه بدی...