چیزی به نام خستگی روحی وجود داره، اینطوریه که از لحاظ جسمی خوبی ولی به خاطر افکار مزخرفت نمیتونی حتی کوچکترین حرکتی انجام بدی.

خانواده سخت‌گیر اینطوریه که دوستات رو از دست میدی چون نمیتونی باهاشون وقت بگذرونی، ازدواج موفقی نداری چون نه آدم‌های زیادی میبینی، نه رفت و آمدی هست که درست بشناسی، شغل خوبی نمیتونی داشته باشی چون محدودیت باعث میشه مهارت خاصی نداشته باشی، کل زندگیت رفت چون نخواستن زندگی کنی.

پارتنر خوب اینطوریه که همش حالت خوبه، مودت خوبه، میخندی، خوشحالی، انرژی‌های منفی زندگیت رو میگیره، اعتماد به نفس داری و دائم داری پیشرفت میکنی.

پاییز اینطوریه که
یهو و بی‌ دلیل دلت میگیره .

رها شدن اینطوریه که خود قبلی‌ات رو می‌بینی و به حالی که اون موقع داشتی تأسف می‌خوری، بعد می‌ری شادان و خندان به باقی غم‌های زندگی‌ات می‌پردازی.

وقتی یاد میگیری چطوری تو تنهایی‌هات حالت خوب باشه و ارامش پیدا میکنی؛ فقط میتونی کسی رو توی زندگیت راه بدی که شک نداشته باشی کنارش ی ارامش عمیق‌تری از تنها بودن با خودت رو قراره تجربه کنی. اینطوریه که خیلی سخت دیگه میذاری کسی وارد دنیات بشه.


. .

خواستم بگم چرا امروز اینطوریه؟ دیدم دیروز و روزای قبلشم همینطوری بود. اصلا یه چند وقتی هست که اینطوریه.

اگه میدونستم ۱۴۰۳ اینطوریه سال ۱۳۹۹ ماسک نمیزدم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

•
دوست داشتن اینطوریه که جسیکا کاتوف میگه:
چون دوستت دارم راهی پیدا خواهم کرد تا نور زندگیِ تو باشم
حتی اگر در تاریک‌ ترین و دلگیر ترین حال خود باشم .️.

♡

‌
عشق اینطوریه که دوست داری بری تو بغل خودش از دست خودش گریه کنی .....🫠