‏پارتنر خوب اینطوریه که همش حالت خوبه، میخندی، لبخند بی اراده رو لب‌هاته، انرژی های منفیت رو میگیره، اعتماد به نفس بیشتری داری، مشکلات انقدر هم سخت بنظر نمیرسن، خیالت از آینده راحته، حتی میفهمی هر روز داری پیشرفت میکنی.

‏خودکشی مخفی اینطوریه که دیگه شما به خاطر خودت زندگی نمیکنی، به خاطر اطرافیانت‌ زنده میمونی.

‏یه بیماری هست به اسم "اروتومانیا"؛
این بیماری اینطوریه که ؛
تو از شخصی که دوستش داری
تصویری می‌سازی که از
خود واقعیش پیشی گرفته
و در نهایت شخصیت اصلی اون فرد
باعث ناراحتیت میشه!
فکر میکنم خیلی هامون درگیر این بیماری باشیم

. .

رابطه عاطفی اینطوریه که اولش همه چی اوکیه، یهو یه تایمی همش دعوا و جنگه، اگه با هم از اون تایم گذر کردین و کنار هم موندین تبریک میگم شما آدم درستتون رو پیدا کردین.

وضعیت روحیم اینطوریه که اگه بهم یه بغل طولانی بدی، احتمال اینکه یهو محکم‌تر بغلت کنم خیلی زیاده.

‏قسمت ناراحت‌کننده‌ قطع ارتباط اینه که میدونی بقیه بهش پیام میدن ولی تو نمیتونی پیام بدی، میدونی بقیه هنوز تو زندگیش جریان دارن ولی تو جریان نداری، میدونی بقیه خیلی وقت‌ها میبیننش ولی تو نمیبینی، تو مردی، و اینطوریه که به تمام جهان حسادت میکنی.

چیزی به نام خستگی روحی وجود داره، اینطوریه که از لحاظ جسمی خوبی ولی به خاطر افکار مزخرفت نمیتونی حتی کوچکترین حرکتی انجام بدی.

خانواده سخت‌گیر اینطوریه که دوستات رو از دست میدی چون نمیتونی باهاشون وقت بگذرونی، ازدواج موفقی نداری چون نه آدم‌های زیادی میبینی، نه رفت و آمدی هست که درست بشناسی، شغل خوبی نمیتونی داشته باشی چون محدودیت باعث میشه مهارت خاصی نداشته باشی، کل زندگیت رفت چون نخواستن زندگی کنی.

پارتنر خوب اینطوریه که همش حالت خوبه، مودت خوبه، میخندی، خوشحالی، انرژی‌های منفی زندگیت رو میگیره، اعتماد به نفس داری و دائم داری پیشرفت میکنی.

پاییز اینطوریه که
یهو و بی‌ دلیل دلت میگیره .