یه چیزی باید باشه که آدم بهش تکیه کنه برای ادامه دادن زندگی، منظورم اینه که غیر از لذت بردن از ذات زندگی یه چیزی باید باشه برای اینکه خودت رو از معلق شدن نجات بدی، برای من اون چیز یادگرفتنه، وقت‌هایی که دارم یچیزی یاد میگیرم واقعا حالم خوبه و هیچ خبری از غم و غصه و افسردگی و دل‌مردگی نیست .

من اگه زود جواب میدم بخاطر اینه که نوتیف‌هام صفر شه، عدد کنارش نباشه کلافه شم وگرنه از هیچکس خوشم نمیاد.

دغدغه زن ایرانی اینه که بدونه زن داداشا چیکار میکنن که داداششون انقد زن ذلیله.

از دید بقیه روی پاهام وایستادم حالم خوبه و واقعا قوی‌ام، اما حقیقت اینه که خسته‌ام، تیکه تیکه شدم، میخوام فرار کنم، میخوام برم گم و گور شم.

مشکل ما اینه که هی میخوایم درستش کنیم،درحالی که باید ولش کنیم.

اینهمه مختار دیدیم تازه امروز فهمیدم تو قسمت آخر چه بلایی سر زن مختار آوردن بعد کشتنش . ؛ هر سال مختار میبینم ولی نمیدونستم که نصف مختار سانسور شده ؛ الان یه ساعته  دارم اینجا بدون سانسورش و میخونم و از اتفاق ها برگامم میریزه :

.

فقط خواستم حالت رو بپرسم، ترجمه‌ش میشه فقط خواستم ببینم هنوز منو یادت هست یا نه!
جوابش هم خیلی ممنون نیست، جوابش اینه:مگه میشه تورو یادم بره…

قسمتِ بد درس گرفتن از در ارتباط بودن با آدم‌ها اینه که اون درس رو نمی‌شه در رابطه با خودشون استفاده کرد.

واقعیت اینه تو هیچوقت نمیتونی کسی رو عوض کنی، نمیتونی مجبورش کنی طوری که تو میخوای رفتار کنه، باور کن باید قلبش متعهد باشه، روحش باید وصل به روحت باشه، خودش باید بخواد تا هیچکسی جز تو رو نبینه، تلاش برای تغییر آدم‌ها فقط تو رو خسته‌تر میکنه، همین.

ویژگی سمی من اینه که نمیدونم چطور کمک بخوام، فقط ناپدید میشم و هر وقت حالم بهتر شد، برمیگردم.