شاید براتون جالب باشه بدونید که:
چیزی به نام «برگشتن به جایگاهِ قبلی» تو زندگی آدما وجود نداره؛ به محض اینکه از چشم بیفتید، همه چیز تموم شده رفته.

چندتا پروژه دارم که براشون ادمین میخوام
کار سختی نیست و حقوقش هم ۱۰ تومنه
روزی سه ساعت تایم و یه گوشی کافیه.

برای اینکه ببینی شرایطش چیه بیا اینجا.

اینکه یه سری احساسات و لحظه‌ها قرار نیست دیگه هیچ‌وقت برام تکرار بشن غمگینم می‌کنه.

ترجیح میدم فراموش بشم تا اینکه دائم وجود داشتنم رو به طرفم یادآوری کنم.

من ترکت نمی‌کنم.
من با یه بحث ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه هنوز زخمای قبلیتو داری ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه تو اشتباه کردی ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه گاهی اوقات
حرف‌های نادرست می‌زنی ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه کسی بهت یاد نداده
چجوری ارتباط بگیری ترکت نمی‌کنم.
من بخاطر اینکه گاهی وقتا مود خوبی نداری ترکت نمی‌کنم.
ما باهم یاد می‌گیریم.
باهم رشد می‌کنیم.
باهم پیشرفت می‌کنیم.
باهم آینده رو می‌سازیم.

درمانگرم یبار چیز جالبی گفت، اینکه ما فکر میکنیم آرامش یک احساسه در صورتی که آرامش حد وسط حال روحی ماست! وقتی که نه خوبیم نه بدیم! و حالت خنثی داریم، به اون حالت خنثی میگیم آرامش!

‏آدم فکر می‌کنه اعصابش آرومه ، تا اینکه آستینش به دستگیره گیر می‌کنه ..

I can’t believe I allowed myself to be disrespected so many times just because I care about other people’s feelings more than time.

نمیتونم باور کنم که بارها اجازه دادم به خودم بی احترامی بشه، فقط برای اینکه بیشتر وقتا به احساسات دیگران اهمیت میدم...

Be more concerned with your character than your reputation your character is what you really are your reputation is merely what others think of you

بیشتر از اینکه نگران شهرتت باشی، نگران شخصیتت باش. شخصیت تو اون چیزیه که واقعا هستی، اما شهرتت چیزیه که دیگران در مورد تو فکر میکنن

تئوری ایستگاه قطار رو شنیدی؟ میگه زندگی مثل یه ایستگاه قطاره، آدم‌ها میان و میرن، بعضی‌ها یه مسیر طولانی رو همراهتن، بعضی‌ها هم قبل از اینکه آماده خداحافظی باشی پیاده میشن میرن، ولی هر کسی یچیزی بهت یاد میده حتی اگه قرار نباشه برای همیشه بمونه مهم اینه که بدونی کی باید اون شخص رو نگه‌اش داری و کی باید بذاری سوار قطار بعدی خودش بشه چون همه تو یه مسیر نیستن و اشکالی هم نداره.